Αγάπη χωρίς ανταπόκριση

  Η αγάπη μία λέξη, που από άλλους λέγεται εύκολα και από άλλους μπορεί να μη βγει ποτέ από τα χείλη. Κάποιοι την προσφέρουν απλόχερα και άλλοι από φόβο δεν έχουν τη δύναμη να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, μένοντας στην άγνοια όλων αυτών, που μπορεί να σου προσφέρει το δόσιμο.

  Μία λέξη τόσο μοναδική, που όλοι μιλούν γι’ αυτήν και για τον τρόπο, τον οποίο θα πρέπει να δίνεται στον σύντροφό μας, στον φίλο μας, στο παιδί μας, στον συνάνθρωπο, στον άγνωστο.

  Λένε πως όσοι δεν αγάπησαν, δεν πόνεσαν, δε γεύτηκαν την ικανοποίηση, που σου προσφέρει το να δίνεις απλόχερα ένα κομμάτι από σένα και να λαμβάνεις την ανταπόκριση αυτής της πράξης, δεν έζησαν ζωή.

  Όταν όμως δεν υπάρχει ανταπόκριση; Όταν η αγάπη βρίσκει ένα τείχος και ο άνθρωπος, που έχεις απέναντί σου δε λαμβάνει και δε στέλνει πίσω ότι πήρε; Τότε μιλάμε για αγάπη δίχως ανταπόκριση.

  Η αγάπη πρέπει να δίνεται δίχως όρους, δίχως προσμονή ανταλλάγματος, αλλιώς δε μιλούμε για αγάπη, αλλά για μία πράξη με σκοπό το προσωπικό όφελος.

  Η αγάπη πρέπει να δίνεται δίχως σκέψη, να εξέρχεται ασυνείδητα από μέσα μας, χωρίς περιορισμούς, χωρίς αμφιταλαντεύσεις, χωρίς ενδοιασμούς. Είναι το πλήρες δόσιμο σε έναν άνθρωπο και η πλήρης αποδοχή του, όπως είναι με τα ελαττώματα και τα πλεονεκτήματα του.

  Η αγάπη είναι μία συνεχής διαδικασία εφ’ όρου ζωής. Η αγάπη είναι ελευθερία και όχι δέσιμο, διότι όταν δένεις τον άλλον κοντά σου και δεν τον αφήνεις ελεύθερο, λειτουργείς προς ιδίων όφελος, και του στερείς ότι πιο πολύτιμο υπάρχει, την ανεξαρτησία του και την ελεύθερη βούληση πράξεων και σκέψεων.

  Ακόμα και όταν δεν υπάρχει ανταπόκριση, η ικανοποίηση των συναισθημάτων, που βιώνει το άτομο που αγαπά, είναι αρκετή για να μην σταματήσει να αισθάνεται όλα αυτά τα περίεργα παράξενα, ιδιαίτερα και μοναδικά στοιχεία, που σου προσφέρει η αγάπη.

  Το πρόβλημα όμως, δεν το έχει αυτός, που ξέρει να αγάπα, αλλά αυτός που δεν έμαθε να δίνει την αγάπη του, αυτός που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα συναισθήματα του άλλου. Αυτός που αδυνατεί να νιώσει.

  Η ευτυχία δεν βρίσκεται στα υλικά πράγματα, και αυτοί οι άνθρωποι την αναζητούν σε αυτά, χάνοντας τους ανθρώπους από τη ζωή τους, χάνοντας στιγμές, που θα τους έκαναν ευτυχισμένους, χάνοντας το νόημα της ζωής.

  Μην σταματάτε να νιώθετε, να αισθάνεστε πλήρεις, γεμάτοι από έντονα συναισθήματα, αγάπη, έρωτα, χαρά ακόμη και αρνητικά συναισθήματα, πόνο, θλίψη, όλα μέσα στη ζωή είναι και τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα και όσο πιο πολύ ανοιχτοί είμαστε στα συναισθήματά μας, τόσο πιο πολύ αισθανόμαστε ζωντανοί.

  Μην αφήνετε, λοιπόν, τη ζωή σας να περνά και εσείς να είστε οι παρατηρητές της, απλά ζήστε την, ως πρωταγωνιστές της δικής σας ταινίας!

Το υποσυνείδητο κάτι θέλει να σου πει

  Το σώμα μας είναι άρρηκτα δεμένο με το μυαλό μας, με τον εγκέφαλό μας, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την αποστολή των μηνυμάτων, όλων αυτών που κάνουμε, που σκεπτόμαστε, που νιώθουμε. Μόνο όταν ψυχή και σώμα δουλεύουν αρμονικά βρισκόμαστε σε ισορροπία και λειτουργούμε αρμονικά.

  Το υποσυνείδητο είναι μία λειτουργία του εγκεφάλου, για την οποία ενώ δεν έχουμε πρόσβαση, είμαστε υπεύθυνοι για ότι περιέχει, εμείς επιλέγουμε τι θα στείλουμε σε αυτήν τη μεγάλη αποθήκη, η αποθήκη όμως, επιλέγει πότε θα μας στείλει πίσω τις αποθηκευμένες της πληροφορίες, δηλαδή τις μνήμες μας.

  Όταν στον οργανισμό μας συμβαίνει κάτι, συνήθως το πρώτο ξυπνητήρι είναι το σώμα μας, πόνοι στο στομάχι, ξηροστομία, ζαλάδες, ναυτίες είναι μερικά από τα συμπτώματα, που εάν δεν υπάρχει κάποια παθολογία, σε ενημερώνουν, ότι κάτι σου συμβαίνει και οφείλεις να το διερευνήσεις.

  Οι αιτίες των συμπτωμάτων είναι το άγχος, το στρες, η κόπωση, υπερβολική ενασχόληση με κάτι, ψυχολογική κούραση, και άλλοι στρεσογόνοι παράγοντες, οι οποίοι είναι ικανοί να επηρεάσουν την ψυχική μας ισορροπία.

  Συχνά, δεν το καταλαβαίνουμε, πως όλα τα παραπάνω συμβαίνουν, γιατί έχουμε πιεστεί, ή γιατί βρισκόμαστε σε μία έκρυθμη κατάσταση κι ως ότου να το αντιληφθούμε τα συμπτώματα έχουν περάσει σε ένα δεύτερο επίπεδο.

  Το δεύτερο επίπεδο είναι εκείνο το οποίο, το άτομο έχει αντιληφθεί πλέον τα συμπτώματα, αλλά αδυνατεί να τα αποβάλλει. Το άγχος, η κόπωση έχουν γίνει κομμάτι της ζωής του και ή έχει αρχίσει και ζει με αυτά ή συνειδητοποιεί το πρόβλημα και προσπαθεί να αναζητήσει βοήθεια.

  Σε αυτή τη φάση το υποσυνείδητο κάνει την εμφάνισή του, εικόνες του παρελθόντος μέσα από όνειρα, μέσα από σκέψεις που δεν θέλουμε να κάνουμε, αλλά απρόσμενα εμφανίζονται στο μυαλό μας, καταστάσεις που μας ενοχλούν ή μας επηρεάζουν προσπαθούν βίαια να μπουν στην ζωή μας και να τραβήξουν το ενδιαφέρον μας.

  Το υποσυνείδητο είναι και αυτό ένα ξυπνητήρι που κάτι θέλει να σου πει, είναι άλυτες υποθέσεις που έχεις καταχωνιάσει σε μια αποθήκη και σε φωνάζει τώρα να τις λύσεις, είναι τα όνειρα, που πέταξες κάποτε και τώρα ζητούν εκπλήρωση.

  Έτσι εμφανίζεται και μας στέλνει μηνύματα, τα οποία οφείλουμε να αποκωδικοποιήσουμε και να ερμηνεύσουμε, αφού αναγνωρίσουμε λοιπόν τι αφήσαμε πίσω, που ακόμα παίζει σημαντικό ρόλο στην ζωή μας, το ανακαλούμε και προσπαθούμε να το διορθώσουμε. Αλλιώς, κάπου κάπου η παρουσία του θα μας γίνεται αισθητή.

  Όταν το υποσυνείδητο κάτι θέλει να σου πει, απλώς άκουσέ το και δείξε το απαραίτητο ενδιαφέρον, μην το καταχωνιάζεις, γιατί εκείνο πάλι θα βρει μια μικρή μικρή τρυπούλα, θα χωθεί και θα μπει ξανά στην ζωή σου!