Έχετε σκεφτεί ποτέ, γιατί είμαστε τόσο καλοί στο να λύνουμε τα προβλήματα των άλλων, ενώ στα δικά μας νιώθουμε σαν να βρισκόμαστε σε μία θάλασσα και να μην ξέρουμε πως πρέπει να συμπεριφερθούμε, σαν να μη μάθαμε ποτέ τι θα πει κολύμπι.
Και δεν αναφέρομαι σε όλους αυτούς, οι οποίοι ασχολούνται με τα προβλήματα των άλλων, και κατά κάποιο τρόπο έχουν αποκτήσει και την ιδιότητα του συμβούλου. Αλλά στον οποιοδήποτε, που αν του ζητούσες τη βοήθεια του και ήταν διαθέσιμος, με λίγη σκέψη, θα μπορούσε να σου αραδιάσει χιλιάδες εναλλακτικές κατευθύνσεις, τη στιγμή που εσύ βλέπεις μονάχα αδιέξοδο.
Το φαινόμενο της υπαρξιακής πρεσβυωπίας είναι μία κατάσταση, κατά την οποία αδυνατούμε να δούμε κοντά, όλα αυτά δηλαδή τα θέματα που σχετίζονται με εμάς, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να διαχειριστούμε τις καταστάσεις. Αντίθετα ότι αφορά τα μακριά, δηλαδή τα θέματα που απασχολούν τρίτους, καταφέρνουμε να απαντάμε και να σκεφτόμαστε πολύπλευρα χωρίς καμία δυσκολία.
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί είμαστε καλοί σύμβουλοι για τους άλλους και όχι για τον ίδιο μας τον εαυτό; Καθώς μεγαλώνουμε και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι πιο σοβαρά, καθότι οι υποχρεώσεις και οι απαιτήσεις από τη ζωή ολοένα και αυξάνουν, αποκτούμε σιγά σιγά τρόπους αντιμετώπισης των διαφόρων καταστάσεων.
Το πώς θα διαχειριζόμαστε τις καταστάσεις, εξαρτάται από το οικογενειακό και κοινωνικό μας περιβάλλον και τις επιρροές του. Εάν για παράδειγμα, λύνουμε τα προβλήματα μόνοι μας ή με τη στήριξη των άλλων. Εάν είμαστε ευέλικτοι ή σταθεροί στις απόψεις μας. Εάν προσαρμοζόμαστε εύκολα στις καταστάσεις και είμαστε διαλλακτικοί ή εάν δεν υποχωρούμε και εμμένουμε στις απόψεις μας, είτε είναι σωστές, είτε είναι λάθος.
Μέσα από τη συμβουλευτική διαδικασία οι άνθρωποι καταφέρνουν να αποκτήσουν δεξιότητες διαχείρισης των δύσκολων καταστάσεων. Όπως επίσης, να βγαίνουν έξω από τον εαυτό τους και να βλέπουν την κατάσταση σαν να μην τη ζουν οι ίδιοι. Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι να καταφέρνουν να λύνουν ευκολότερα τα θέματα που τους απασχολούν, λες και επρόκειτο για κάποιον άλλον και όχι για τους ίδιους.
Το φαινόμενο της υπαρξιακής πρεσβυωπίας δεν είναι απαραίτητα κάτι που μας κάνει κακό, ωστόσο ο καθένας από εμάς θα μπορούσε να το αποβάλλει και να αποκτήσει τις δεξιότητες, οι οποίες θα τον βοηθήσουν να είναι ο σύμβουλος του εαυτού του!
