Μιλώντας για έρωτα και αγάπη

  Χιλιάδες βιβλία, ταινίες, άρθρα μνημονεύουν τους όρους της αγάπης και του έρωτα. Συναισθήματα που λένε, πως αν κάποιος δεν τα νιώσει κάποια στιγμή στη ζωή του, ίσως δε θα καταλάβει ποτέ, τι θα πει να είσαι ευτυχισμένος.

  Κι όμως συχνά, συναντώ ανθρώπους να λένε, πως η αγάπη κι ο έρωτας δεν υπάρχει, μονάχα βρίσκεται στα παραμύθια, πέρα από τη σφαίρα της πραγματικότητας και των πραγματικών σχέσεων.

  Φυσικά, εάν δεν το καταλάβατε μιλώ για την ερωτική αγάπη, η οποία ξεπερνά τον εαυτό μας, τον έρωτα, που μας αλλάζει τη ζωή και μας κάνει άλλους ανθρώπους διαφορετικούς και κυρίως ζωντανούς, αφού μας δίνει ζωή.

  Κι όμως, πολλοί τον αμφισβητούν, ισχυρίζονται, πως δεν υπάρχει, πως όλα είναι μια σύμβασή μεταξύ δύο ανθρώπων, που λέγεται πως περνούν καλά μεταξύ τους, που μονάχα οι αμοιβαίοι συμβιβασμοί, τους κρατάνε μαζί και όχι αυτό, που λέγεται αγάπη ή έρωτας.

  Και θεωρούν, πως σίγουρα κάπου εκεί έξω, υπάρχει κάποιος άλλος, από αυτόν που έχουν, που μπορεί να τους κάνει πιο ευτυχισμένους. Άραγε μήπως αυτή η ομάδα ανθρώπων δε συνάντησε ακόμα τον πραγματικό έρωτα; Και τι εμπειρίες βίωσε, ώστε να σκέφτεται με αυτόν τον ψυχρό τρόπο, όσον αφορά αυτό το δυνατό συναίσθημα του έρωτα.

  Θα μπορούσαμε να πούμε, πως υπάρχουν οι ορθολογιστές και οι συναισθηματικοί άνθρωποι. Από τη μια, αυτοί που για τα πάντα δίνουν μια λογική εξήγηση σε όλα και από την άλλη, αυτοί, που ψάχνουν εξηγήσεις μέσα από συναισθήματα, από βιώματα και από συνειρμικές συνδέσεις.

  Δε θα μπορούσα να πω, πως οι πρώτοι δεν είναι ευτυχισμένοι, διότι σίγουρα κι αυτοί βρίσκουν τρόπο να περνούν καλά και να αντλούν ευτυχία από διαφορετικές συνθήκες. Όμως κανείς, δεν μπορεί να αμφισβητήσει την απέραντη ευτυχία, που μπορεί να νιώσει κάποιος στον απόλυτο έρωτα.

  Είναι ένα συναίσθημα τόσο δυνατό, που μπορεί ακόμα και να σε χειραγωγεί, εάν χάσεις τον έλεγχο. Σίγουρα αυτό, δεν είναι και ότι καλύτερο, ωστόσο αξίζει να το ζήσεις μια φορά τουλάχιστον στη ζωή σου!

  Δεν είναι απαραίτητο να αναφέρω πως νιώθει κάποιος, που είναι ερωτευμένος, διότι οι λέξεις ωχριούν μπροστά στην πραγματική συνθήκη του έρωτα. Εύχομαι μόνο στον καθένα από εσάς να είναι τυχερός και κάποια στιγμή στη ζωή του, να βιώσει τον απόλυτο έρωτα και ότι αυτό συνεπάγεται!

Επιλύοντας προβλήματα μέσα από τη συζήτηση

  Η αντιμετώπιση των θεμάτων, τα οποία μας απασχολούν, είναι για τον κάθε άνθρωπο, μία ατομική υπόθεση και μοναδική, καθώς όλοι είμαστε τόσο διαφορετικοί και σκεπτόμαστε με τον δικό μας μοναδικό τρόπο.

  Ωστόσο, καθημερινά οι άνθρωποι επιλύουν όλα αυτά, που τους απασχολούν μέσω της επικοινωνίας τους, με άλλους ανθρώπους. Σωστό; Λάθος; Μέσα από αυτό το άρθρο θα προσπαθήσω να φέρω στην επιφάνεια τα υπέρ, αλλά και τα κατά, του να μοιραζόμαστε τις ανησυχίες μας και όλα αυτά τα θέματα που μας απασχολούν με τους σημαντικούς για εμάς ανθρώπους.

  Το να αναλαμβάνεις τις ευθύνες, αλλά και τις σημαντικές αποφάσεις για την ζωή σου, μόνος σου είναι οπωσδήποτε πολύ γενναίο και θαρραλέο, και δείχνει μεγάλη αυτοπεποίθηση, ωστόσο, σίγουρα ένα μυαλό δουλεύει καλύτερα από δύο;

  Παράλληλα, οι ατομικές αποφάσεις θα μπορούσανε ποτέ να είναι εντελώς αντικειμενικές, όταν πρόκειται για τις προσωπικές μας υποθέσεις; Πόσο εύκολα μπορούμε να κρίνουμε, τι πραγματικά είναι σωστό για εμάς;

  Ο άνθρωπος που γνωρίζει καλά τον εαυτό του, τις επιθυμίες του και τα θέλω του, είναι εκείνος, ο οποίος μπορεί να είναι δίκαιος κριτής απέναντι στον εαυτό του. Χωρίς φυσικά να αποκλείουμε και πιθανότητες λανθασμένων αποφάσεων, καθώς, από τη φύση μας θα πέσουμε και σε λάθη για να μάθουμε το σωστό.

  Όσον αφορά, την αντικειμενικότητα μας, θεωρώ, πως είναι αρκετά δύσκολο να καταφέρουμε να βγούμε έξω από τις σκέψεις μας και να κρίνουμε τον εαυτό μας, όχι όμως και ακατόρθωτο, καθώς όσο δουλεύουμε με τον εαυτό μας, μπορούμε να κρίνουμε καλύτερα τις καταστάσεις, που αντιμετωπίζουμε και οι οποίες απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή.

  Θεωρώ, πως οι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν κοντά τους άτομα έμπιστα να τους συμβουλεύουν και να τους βοηθούν στις δύσκολες στιγμές είναι αρκετά τυχεροί. Βέβαια, οι από κοινού αποφάσεις δεν είναι πάντα οι καλύτερες, όμως, μπορούν να είναι πολύπλευρες, αφού λαμβάνονται από δύο και άνω άτομα, με αποτέλεσμα να είναι πιο αντικειμενικές.

  Από την άλλη πλευρά, η αντικειμενικότητα αυτή κρίνεται και από τα ίδια τα άτομα αν θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν, αν δεν είναι προκατειλημμένα, και φυσικά εάν θέλουν να είναι αντικειμενικά, πράγμα συχνά δύσκολο.

  Τελικά όμως, η συζήτηση βοηθάει ή όχι, μας μπλέκει περισσότερο στο νήμα του προβλήματος ή ξεδιαλύνει τα πράγματα; Σαν ψυχολόγος θεωρώ, οπωσδήποτε, πως η συζήτηση και η επικοινωνία γενικότερα, ανάμεσα στους ανθρώπους είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και της καθημερινότητάς τους.

  Μέσα από την συζήτηση γνωρίζουμε τις απόψεις του συνομιλητή μας, γνωρίζουμε τον εαυτό μας και αλληλοβοηθιόμαστε στο να γίνουμε καλύτεροι και να βελτιωθούμε, ως άνθρωποι από όλες τις πλευρές.

  Συχνά οι συζητήσεις δεν οδηγούν πουθενά, δεν παύουν όμως να αφήνουν τα κατάλοιπά τους, στη μνήμη του μυαλού μας, φτιάχνοντας νέες εμπειρίες και διαμορφώνοντας νέες προσωπικότητες. Κάθε τι που ακούμε μας επηρεάζει είτε το θέλουμε, είτε όχι, συνειδητά, ή ασυνείδητα, λίγο ή πολύ.

  Καλό είναι να επιδιώκουμε την επαφή μας, με τους ανθρώπους και την επικοινωνία μας μαζί τους, πάντα ο άλλος κάτι έχει να μας δώσει κι εμείς κάτι να πάρουμε, προσφέροντας το δικό μας κομμάτι, αυτό, των εμπειριών μας.

  Δείτε κάθε συζήτηση, σαν ένα ταξίδι και αφήστε τον συνομιλητή σας, να σας ταξιδέψει βοηθώντας στην αλλαγή πλεύσης, και μην ξεχνάτε να απολαμβάνετε την διαδρομή, γιατί τότε κάθε ταξίδι θα σας μένει αξέχαστο, ως ένα μάθημα ζωής.