Μια απόφαση εν βρασμώ ψυχής

  Πολλές φορές καλούμαστε να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μας. Αποφάσεις που μπορεί να μας αλλάξουν την ζωή για πάντα. Αποφάσεις που μπορεί να καθορίσουν την ευτυχία ή ακόμα και τη δυστυχία μας.

  Κι όμως, ακόμα και εάν το μυαλό δεν είναι καθαρό και οι χτύποι της καρδιάς μας χτυπούν δυνατά, εμείς πρέπει να αποφασίσουμε. Γνωρίζοντας πολύ καλά τι συνέπειες μπορεί να έχουν αυτές οι αποφάσεις, αλλά πολλές φορές και αγνοώντας τες.

  Αποφάσεις που μπορεί να συνδέσουν την ζωή μας με έναν άλλον άνθρωπο, όπως είναι ο γάμος. Αποφάσεις που μπορεί να μας αναγκάσουν να αποχωριστούμε ένα άνθρωπο, όπως είναι ένα διαζύγιο ή η απομάκρυνση ενός μέλους από το σπίτι για το ξεκίνημα μιας νέας ζωής.

  Κι ενώ συχνές σκέψεις περνούν από το μυαλό μας, και αναρωτιόμαστε τι θα γινόταν αν… ποτέ δεν πιστεύουμε πως πραγματικά θα μπορούσε να συμβεί. Και η λήψη της απόφασης επέρχεται την πιο ακατάλληλη στιγμή και εμείς πρέπει να διαλέξουμε ή να δεχθούμε την όποια κατάσταση βρίσκεται ενώπιον μας.

  Και πως μπορούμε να ξέρουμε εάν είναι η σωστή απόφαση; Και πως μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τις επιπτώσεις και το τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, γιατί; Μήπως το ξέρει κι εκείνος που παίρνει ψύχραιμα τις αποφάσεις στην ζωή του;

  Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι βοηθητικό να κλείσουμε τα μάτια μας, να πάρουμε μερικές βαθιές ανάσες, οι οποίες ακόμα και να είμαστε σε έξαλλη κατάσταση θα μας βοηθήσουν να ηρεμήσουμε. Να προσπαθήσουμε να βάλουμε τις σκέψεις μας σε τάξη, από την αρχή έως το τέλος, δεν χρειάζεται να σκεφτούμε πολύ τα θετικά και τα αρνητικά μιας κατάστασης.

  Εμείς πάντα ξέρουμε καλύτερα. Δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να μας βοηθήσει, διότι μόνο εμείς γνωρίζουμε την αλήθεια για τον εαυτό μας. Οποιαδήποτε άλλη γνώμη, πιο πολύ θα μας μπερδέψει, παρά θα μας βοηθήσει να επιλέξουμε το σωστό, εκτός βέβαια και εάν είναι άμεσα εμπλεκόμενος με την επιλογή μας, αυτός που θα μας συμβουλεύσει.

  Αν κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας, πάντα μπορούμε να δούμε την αλήθεια, αυτά που θέλουμε, αυτά που μας ενοχλούν και θέλουμε να αλλάξουμε, τα όνειρα μας, τις ανάγκες μας, που συχνά αγνοούμε ή που ηθελημένα δεν ικανοποιούμε, εμείς ξέρουμε τον εαυτό μας καλύτερα από τον καθένα.

  Το να ψάξουμε μέσα μας δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση, όταν δεν ενδιαφερόμαστε για τον εαυτό μας, όταν δεν καλύπτουμε τις ψυχοσυναισθηματικές του ανάγκες, όταν δεν του δίνουμε στιγμές χαλάρωσης.

  Αντίθετα, όταν βρισκόμαστε κοντά στον εαυτό μας, και τον αισθανόμαστε, τον ακούμε και κυρίως τον αγαπάμε για αυτό που πραγματικά είμαστε, τότε όλες οι αποφάσεις είναι εύκολες, διότι πολύ απλά, ξέρουμε τι θέλουμε από εμάς, αλλά και από τους άλλους.

  Η χαλάρωση είναι ένα σημαντικό κομμάτι στην ζωή μας, ας μην το ξεχνάμε, όπως επίσης, το να ασχολούμαστε με τα λάθη μας και τις επιτυχημένες αποφάσεις, μόνον έτσι μπορούμε να βελτιωθούμε και να πετύχουμε να έχουμε αυτογνωσία.

Απολογισμός μετά από έναν χωρισμό.

  Καθημερινά, ζευγάρια συνάπτουν σχέσεις, χωρίζουν, επανασυνδέονται ή συνάπτουν νέες σχέσεις. Ήδη, από την εφηβεία, αγόρια και κορίτσια έχουν αρχίσει να μπαίνουν σε αυτήν την διαδικασία, αγνοώντας πολλές φορές το κόστος, του κάθε χωρισμού από τον σύντροφό τους.

  Είναι αρκετά δύσκολο σε έναν ενήλικα να χωρίζει, πόσο μάλλον για έναν έφηβο, ο οποίος ακόμη δεν έχει γνωρίσει τον εαυτό του και ψάχνει την πραγματική του ταυτότητα, τα θέλω και τις επιθυμίες του.

  Άραγε μπορούν όλοι να αντέξουν έναν χωρισμό και τι κατάλοιπα αφήνει αυτός στην ζωή μας; Πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν έναν χωρισμό ψύχραιμα, με ηρεμία, δίχως φωνές και κλάματα, είναι όμως αυτοί οι δυνατοί;

  Άλλοι πάλι, παρουσιάζουν συμπτώματα κατάθλιψης ή ακόμα και μανίας, φέρονται παράλογα, περνούν τα στάδια του χωρισμού με έναν δικό τους τρόπο, πιο έντονο ίσως, αλλά πιο λυτρωτικό για εκείνους.

  Με ρωτάνε συχνά, πόσο χρόνο χρειάζεται κάποιος για να ξεχάσει; Η απάντηση πιστεύω πως δεν υπάρχει, καθώς, κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, όπως επίσης, μοναδική και ιδιαίτερη είναι και η περίπτωση, την οποία αντιμετωπίζει τη δεδομένη στιγμή.

  Άρα, θεωρώ πως ο χρόνος είναι τελείως σχετικός, εξαιτίας της διαφορετικής προσωπικότητας του καθενός αλλά και της ψυχικής δύναμης που έχει τη συγκεκριμένη περίοδο. Πέρα όμως, από τον χρόνο ίασης της ψυχής, είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως δεν χρειάζεται να πιέζουμε τον εαυτό μας να ξεχάσει, αλλά να μάθουμε να προσαρμοζόμαστε με τη δεδομένη κατάσταση.

  Η προσαρμογή δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Σε κάποιους απαιτεί πολύ χρόνο, σε άλλους πάλι μπορεί να επέρχεται γρήγορα η ευδιαθεσία. Όπως ανέφερα και πριν ο χρόνος είναι σχετικός, το σημαντικό είναι, το άτομο που χωρίζει, να δουλέψει με τον εαυτό του, να αναλογιστεί τις ευθύνες του, τα λάθη του, τις εξαρτήσεις του, ακόμα και συνήθειες που μπορεί να επηρέασαν τη σχέση του.

  Αφού, ασχοληθεί με τα παραπάνω θα μπορούσε να κάνει έναν απολογισμό της σχέσης του. Σε αυτό το σημείο θα ψάξει να βρει τι κέρδισε και τι έχασε. Μετά από έναν χωρισμό, συνήθως βλέπουμε μόνο τα αρνητικά, ότι χάσαμε το στήριγμά μας, ότι θα είμαστε μόνοι μας, άλλοι νιώθουν ελεύθεροι μέσα από μια πιεστική σχέση, ή ανεξάρτητοι.

  Στόχος ενός απολογισμού, είναι να δούμε τι αποκομίσαμε από αυτήν την σχέση, δεν χρειάζεται να στεκόμαστε στις άσχημες στιγμές, αλλά στο τέλος να κρατάμε ό,τι όμορφο ζήσαμε με τον σύντροφό μας, και να βελτιωνόμαστε ως άνθρωποι σε ότι πιστεύουμε ότι κάναμε λάθος.

  Οπωσδήποτε, μετά από έναν χωρισμό, όσο σκληρός και δύσκολος και αν είναι, θα πρέπει να σκεπτόμαστε πως η ζωή συνεχίζεται, και πως κάπου εκεί έξω σίγουρα υπάρχει κάποιος άλλος άνθρωπος να μας αισθανθεί, να μας καταλάβει και να μας αγάπησει.

Τα όνειρα, ένα παράλληλο σύμπαν

  Πολλοί λένε, πως τα όνειρα είναι αυτά που τους προμηνύουν το μέλλον, άλλοι, αυτά που τους σκιαγραφούν το παρελθόν, άλλοι ψάχνουν να βρουν εξηγήσεις μέσα στις ιστορίες που διαδραματίζονται, κι άλλοι απλώς τα προσπερνούν.

  Άραγε μήπως τα όνειρα είναι ένα παράλληλο σύμπαν, το οποίο συνυπάρχει με τις ζωές μας; Μήπως, όπως εμείς στέλνουμε μηνύματα και το καθορίζουμε με τις πράξεις και τις συμπεριφορές μας, κι αυτό αντίστοιχα καθορίζει την δική μας ζωή, στέλνοντας τα δικά του ανεξήγητα μηνύματα;

  Συχνά, στα όνειρα μας, βλέπουμε γνωστές φιγούρες, πρόσωπα οικεία, αλλά και άγνωστα που ξέρουμε, όμως, ότι κάποια στιγμή θα μας καθορίσουν την ζωή, εάν δεν το έχουν ήδη κάνει.

  Βλέπουμε το θάνατο μεταμφιεσμένο με σκούρες αποχρώσεις, με τρομακτικές παραστάσεις και ξυπνούμε έντρομοι. Όπως, και χαρμόσυνα γεγονότα της ύπαρξης ενός παιδιού στην ζωή μας, ενός γάμου, ή ενός νέου έρωτα.

  Όσο ασχολούμαστε με τα όνειρά μας, τόσο πιο έντονα βρίσκονται αυτά στην ζωή μας. Εάν δοκιμάσετε να γράφετε τα όνειρα σας, κάθε φορά που ξυπνάτε μετά από αυτά, θα παρατηρήσετε, πως με το πέρασμα του χρόνου, όχι μόνο βλέπετε περισσότερα όνειρα, αλλά τα θυμάστε και καλύτερα.

  Οι ερμηνείες ενός ονείρου είναι τόσες, όσοι και άνθρωποι που προσπαθούν να το ερμηνεύσουν. Διότι ο καθένας προσπαθεί να δώσει μια εξήγηση, μέσα από την δικιά του οπτική γωνία.

  Άραγε, θα μπορούσαν τα όνειρα να ερμηνεύσουν την ζωή μας; Ή μήπως τα όνειρα μπορούν να ερμηνευτούν με βάση τη ζωή μας; Θεωρώ πως το ένα δεν αποκλείει το άλλο.

  Τα όνειρα είναι μια κατάσταση, την οποία δεν μπορούμε να ελέγξουμε, γι’ αυτό και πιστεύω, πως είναι ένα παράλληλο σύμπαν το οποίο συνυπάρχει με τις ζωές μας. Το επηρεάζουμε και μας επηρεάζει. Το άγνωστο είναι πάντα ελκυστικό αλλά συνάμα και τρομακτικό. Όσο κι αν προσπαθούμε να τιθασεύσουμε τα όνειρά μας, δυστυχώς, αυτά πάντα θα ξεφεύγουν.

  Ωστόσο, όσο εμείς τα δουλεύουμε, τόσο πιο έντονα είναι στην ζωή μας, και το υποσυνείδητο μέσα από τα όνειρα, μας στέλνει λύσεις, απαντήσεις και θέτει ερωτήματα και προβλήματα που πρέπει να απαντηθούν και να λυθούν.

  Μη φοβάστε να ασχοληθείτε με τον κόσμο των ονείρων, διότι μέσα από αυτόν μπορεί να γνωρίσετε μια άλλη διάσταση του εαυτού σας. Και κυρίως, μην τον παραβλέπετε, διότι πάντα κάτι έχει να σας πει. Όνειρα Γλυκά…