Ανακαλύπτοντας μια άσπρη τρίχα.

  Πόσοι από εσάς νιώσατε να παθαίνετε κρίση πανικού ανακαλύπτοντας μια λευκή τρίχα ανάμεσα στα σκουρόχρωμα μαλλιά σας; Πόσες και πόσοι είδατε μια μικρή γραμμούλα ή αλλιώς ρυτίδα στο μέτωπο ή κοντά στα μάτια και σκεφτήκατε πως περνάμε σε ένα άλλο στάδιο τώρα;

  Είναι η λεγόμενη κρίση ηλικίας, και απευθύνεται σε εκείνους, οι οποίοι δεν έχουν τη δύναμη να περάσουν ανώδυνα ένα ακόμη μεταβατικό ηλικιακό στάδιο. Κάποιες φορές είναι οι ενδείξεις των λευκών τριχών του κεφαλιού, άλλες πάλι, είναι οι ρυτίδες, άλλες φορές είναι τα περιττά κιλά τα οποία δύσκολα πια αποχωρίζονται από εμάς.

  Όλα αυτά και άλλα πολλά στοιχεία εμφανίζονται για να μας φέρουν ταραχή και να μας θυμίσουν πως μεγαλώνουμε και είναι ώρα να προσέξουμε λίγο περισσότερο τον εαυτό μας, να σταματήσουμε τις καταχρήσεις, να φροντίσουμε την εμφάνισή μας και να καλύψουμε τις ατέλειες, οι οποίες σε αυτή τη φάση γίνονται περισσότερο εμφανείς.

  Το θέμα είναι βέβαια, πως αντιμετωπίζει ο καθένας από μας αυτό το μεταβατικό στάδιο καθώς πολλές φορές είναι χειρότερο σε παράλογες συμπεριφορές και από την εφηβική περίοδο.

  Υπάρχουν άτομα συνειδητοποιημένα, που όπως και τα άλλα ηλικιακά στάδια, έτσι κι αυτό έρχεται ανώδυνα στην ζωή τους και το άτομο μεταβαίνει χωρίς κόπο στο επόμενο ηλικιακό επίπεδο.

  Υπάρχουν όμως, κι άλλες περιπτώσεις, στις οποίες η κατάσταση χαρακτηρίζεται, σα μια κρίση πανικού, σε αυτές, το άτομο μπορεί να χάνει την ψυχραιμία του, να κάνει παράλογα πράγματα, όπως για παράδειγμα μια γυναίκα να αγοράζει χιλιάδες κρέμες που θεωρεί, πως θα της φέρουν το νεανικό πρόσωπο πίσω.

  Κάποιοι άντρες επιστρέφουν σε συνήθειες εφηβικές βγαίνοντας έξω και κάνοντας πράγματα που κάνανε μικροί, ένα σύνηθες φαινόμενο  αυτών είναι να φλερτάρουν με γυναίκες αρκετά μικρότερης ηλικίας για να επιβεβαιώσουν την γοητεία τους και να νιώσουν λίγο από το νεαρό της ηλικίας.

  Άλλοι πάλι προσέχουν τον εαυτό τους, κάνοντας τεράστιες προσπάθειες να μείνουν σε ένα νεανικό σώμα, προσέχοντας τη διατροφή τους, την νεανική εμφάνιση τους με συγκεκριμένο look, αλλά και τη σωματική εμφάνιση με γυμναστική και δίαιτες.

  Συχνά ξεπερνούν τα όρια, μέχρι να προσαρμοστούν στο νέο ηλικιακό στάδιο και να συνηθίσουν να συμπεριφέρονται με την εκάστοτε ηλικιακή ομάδα, σύμφωνα με τις κοινωνικές επιτάξεις.

  Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις ανθρώπων που δεν δέχονται το νέο ηλικιακό επίπεδο και συχνά χρειάζονται στήριξη και πολλές φορές ψυχολογική αρωγή για να καταφέρουν να προσαρμοστούν στον πραγματικό κόσμο και τον τρόπο που μας επιβάλλει να ζούμε σύμφωνα με κάθε ηλικία.

  Αυτό που συχνά, προτείνω εγώ, είναι να βιώνουμε την ύπαρξη μας με όλη την ειλικρίνεια απέναντι στον εαυτό μας και βγάζοντας προς τα έξω όχι έναν άλλο εαυτό, άλλα αυτό που πραγματικά εμείς νιώθουμε για τον εαυτό μας, μόνο τότε θα είμαστε πραγματικά αποδεκτοί από το περιβάλλον μας.

Να το πω… να μην το πω…

 

 Δύσκολη και μεγάλη απόφαση, το δίλημμα, η αμφιβολία για το αποτέλεσμα. Πόσες φορές άραγε σκεφτήκατε, να το πω ή να μην το πω και ποιες θα είναι οι συνέπειες αν το πω, και πως θα νοιώσει, και πως θα το αντέξω αν δεν το πω.

  Συχνά, βρισκόμαστε σε τέτοια διλήμματα που μας δημιουργούν άγχος, και κυρίως πίεση στο να κρατήσουμε κάτι κρυφό ή να το μεταφέρουμε και να υποστούμε τις συνέπειες. Η απόφαση, πάντα καθοριστική για εμάς αλλά και για αυτόν που έχουμε απέναντί μας.

  Τι μπορούμε όμως, να κάνουμε; Πώς μπορούμε να χειριστούμε καταστάσεις σαν κι αυτές; Και κυρίως, πως θα αποφύγουμε να βιώνουμε αυτό το έντονο άγχος που μας προκαλείται κάθε φορά, που τυχαίνει να πάρουμε μια τέτοια απόφαση.

  Σε πρώτη φάση θα πρέπει να αναλογιστούμε τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας, και έπειτα τα χαρακτηριστικά του ατόμου που έχουμε απέναντί μας. Τι είδους άνθρωποι είμαστε; Έντιμοι, δυνατοί, αδύναμοι, κουτσομπόληδες, ανοιχτόμυαλοι, ανεξάρτητοι…

  Όλα αυτά τα στοιχεία και άλλα πολλά, συνθέτουν τις προσωπικότητές μας και θα πρέπει να ξεκινήσουμε από αυτά, καθώς είναι καθοριστικά για τις αντιδράσεις μας σε σχέση με τους άλλους.

  Ένας έντιμος άνθρωπος για παράδειγμα, εάν συμβεί κάτι που δεν είναι σύμφωνο με τις αρχές του, οπωσδήποτε θα θέλει να μιλήσει “να επιβάλλει την τάξη”. Τι γίνεται όμως, εάν δεν είναι δυναμικός χαρακτήρας, η πίεση που θα βιώσει από τις αρχές που κατέχει και το θάρρος που χρειάζεται για να μιλήσει, θα έρθουν αντιμέτωπα και οι συνέπειες θα είναι άγχος, πίεση, αγωνία, δυσαρέσκεια και ταραχή στον ψυχικό του κόσμο.

  Παράλληλα, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη και το άτομο που έχουμε απέναντί μας. Φτάνουμε λοιπόν, στο σημείο να κοινοποιήσουμε αυτό που νιώθουμε, πώς όμως θα το δεχτεί ο άλλος.

  Εάν είναι ένας άνθρωπος νευρικός, ποιες θα είναι οι συνέπειες, εάν είναι τόσο πολύ ευάλωτος, που ίσως να μην αντέχει τις κρίσεις ή την αλήθεια, πώς θα νιώσει;

  Οφείλουμε λοιπόν, να λάβουμε υπόψη σοβαρά τι άνθρωποι είμαστε εμείς αλλά και τι προσωπικότητες έχουμε απέναντί μας. Φυσικά, μεγάλο ρόλο παίζει και το πόσο σοβαρό είναι το θέμα, και εάν αξίζει να μιλήσουμε γι’ αυτό.

  Συχνά, κακοποιημένες γυναίκες αδυνατούν να μιλήσουν για το πρόβλημά τους, διότι φοβούνται, δεν είναι ανεξάρτητες, δεν έχουν αυτοπεποίθηση. Σε κάποιο από τα επόμενα άρθρα λοιπόν, θα προσπαθήσουμε να καλύψουμε το πώς μπορούμε να βρούμε τη δύναμη, να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις παρόμοιες με αυτή.