Να το πω… να μην το πω…

 

 Δύσκολη και μεγάλη απόφαση, το δίλημμα, η αμφιβολία για το αποτέλεσμα. Πόσες φορές άραγε σκεφτήκατε, να το πω ή να μην το πω και ποιες θα είναι οι συνέπειες αν το πω, και πως θα νοιώσει, και πως θα το αντέξω αν δεν το πω.

  Συχνά, βρισκόμαστε σε τέτοια διλήμματα που μας δημιουργούν άγχος, και κυρίως πίεση στο να κρατήσουμε κάτι κρυφό ή να το μεταφέρουμε και να υποστούμε τις συνέπειες. Η απόφαση, πάντα καθοριστική για εμάς αλλά και για αυτόν που έχουμε απέναντί μας.

  Τι μπορούμε όμως, να κάνουμε; Πώς μπορούμε να χειριστούμε καταστάσεις σαν κι αυτές; Και κυρίως, πως θα αποφύγουμε να βιώνουμε αυτό το έντονο άγχος που μας προκαλείται κάθε φορά, που τυχαίνει να πάρουμε μια τέτοια απόφαση.

  Σε πρώτη φάση θα πρέπει να αναλογιστούμε τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας, και έπειτα τα χαρακτηριστικά του ατόμου που έχουμε απέναντί μας. Τι είδους άνθρωποι είμαστε; Έντιμοι, δυνατοί, αδύναμοι, κουτσομπόληδες, ανοιχτόμυαλοι, ανεξάρτητοι…

  Όλα αυτά τα στοιχεία και άλλα πολλά, συνθέτουν τις προσωπικότητές μας και θα πρέπει να ξεκινήσουμε από αυτά, καθώς είναι καθοριστικά για τις αντιδράσεις μας σε σχέση με τους άλλους.

  Ένας έντιμος άνθρωπος για παράδειγμα, εάν συμβεί κάτι που δεν είναι σύμφωνο με τις αρχές του, οπωσδήποτε θα θέλει να μιλήσει “να επιβάλλει την τάξη”. Τι γίνεται όμως, εάν δεν είναι δυναμικός χαρακτήρας, η πίεση που θα βιώσει από τις αρχές που κατέχει και το θάρρος που χρειάζεται για να μιλήσει, θα έρθουν αντιμέτωπα και οι συνέπειες θα είναι άγχος, πίεση, αγωνία, δυσαρέσκεια και ταραχή στον ψυχικό του κόσμο.

  Παράλληλα, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη και το άτομο που έχουμε απέναντί μας. Φτάνουμε λοιπόν, στο σημείο να κοινοποιήσουμε αυτό που νιώθουμε, πώς όμως θα το δεχτεί ο άλλος.

  Εάν είναι ένας άνθρωπος νευρικός, ποιες θα είναι οι συνέπειες, εάν είναι τόσο πολύ ευάλωτος, που ίσως να μην αντέχει τις κρίσεις ή την αλήθεια, πώς θα νιώσει;

  Οφείλουμε λοιπόν, να λάβουμε υπόψη σοβαρά τι άνθρωποι είμαστε εμείς αλλά και τι προσωπικότητες έχουμε απέναντί μας. Φυσικά, μεγάλο ρόλο παίζει και το πόσο σοβαρό είναι το θέμα, και εάν αξίζει να μιλήσουμε γι’ αυτό.

  Συχνά, κακοποιημένες γυναίκες αδυνατούν να μιλήσουν για το πρόβλημά τους, διότι φοβούνται, δεν είναι ανεξάρτητες, δεν έχουν αυτοπεποίθηση. Σε κάποιο από τα επόμενα άρθρα λοιπόν, θα προσπαθήσουμε να καλύψουμε το πώς μπορούμε να βρούμε τη δύναμη, να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις παρόμοιες με αυτή.