Ελένη Χαλμαντζή - Ψυχολόγος

Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

Πώς μπορώ να γνωρίσω τον εαυτό μου.



  Ο εαυτός μας, τι πιο μοναδικό και ιδιαίτερο για εμάς. Ο καθένας για τον εαυτό του είναι σημαντικός, ανεκτίμητος και πιστεύω, όπως για τον συνάνθρωπό σου αγωνίζεσαι να τον βοηθήσεις, έτσι ακριβώς, θα βοηθούσες και τον εαυτό σου, αν γνώριζες τι του συμβαίνει.

  Συχνά, σε συζητήσεις ακούω να υποτιμούν το επάγγελμα των ειδικών ψυχικής υγείας. Ξεχνούν όμως, το ρόλο τους, και το πόσο σημαντική μπορεί να είναι η αρωγή τους, για ανθρώπους που βρίσκονται σε αδιέξοδο.

  Ο ρόλος, λοιπόν, ψυχίατρων και ιδίως των ψυχολόγων είναι να βοηθήσουν το άτομο που έρχεται για ψυχολογική υποστήριξη να τα «βρει με τον εαυτό του». Να του δώσουν το φως στο σκοτάδι της σκέψης. Να τον βοηθήσουν να αναζητήσει εναλλακτικές οδούς στα προβλήματά του και να καταλήξει ο ίδιος(ο πελάτης) στην καλύτερη λύση για εκείνον.

  Αυτή βέβαια, την διαδικασία, κάποια άτομα μπορούν να την φέρουν εις πέρας χωρίς την βοήθεια τρίτων. Είναι εκείνα τα άτομα που επικοινωνούν πολύ καλά με τους συνανθρώπους τους, είναι εκείνοι που δουλεύουν πολύ καλά με τον εαυτό τους, και είναι εκείνοι που σπάνια αφήνουν άλυτες υποθέσεις.

  Δεν είναι πάντα εύκολο να δουλεύεις με τον εαυτό σου, θεωρώ πως είναι αρκετά δύσκολο και εκτός της δικής σου γνώμης, συχνά θα πρέπει να συμβουλεύεσαι και κάποιον τρίτο για να αποκτάς αντικειμενική άποψη και να βελτιώνεις την αυτογνωσία σου.

  Δουλεύω με τον εαυτό μου, σημαίνει πως θα πρέπει να επεξεργάζεσαι τα προβλήματά σου απέξω, σαν να μην είσαι εσύ, σαν εσύ να είσαι ο αντικειμενικός κριτής του εαυτού σου. Να βλέπεις, λοιπόν, τις καταστάσεις από όλες τις πλευρές και όχι μονόπλευρα, να αναζητείς εναλλακτικές οδούς, διότι πάντα υπάρχουν, και μέσω της εις άτοπον απαγωγής να καταλήγεις στη δέουσα απόφαση. Η οποία θα είναι και η καλύτερη για σένα.

  Ένας αρκετά, βοηθητικός τρόπος να γνωρίσουμε καλύτερα τον εσωτερικό μας κόσμο, είναι η καταγραφή γεγονότων, η αλλιώς το ημερολόγιο. Καταγράφοντας τα σημαντικότερα γεγονότα που διαδραματίζονται στην ζωή μας, και τον τρόπο αντιμετώπισής τους από εμάς, βοηθάμε τον εαυτό μας να αναγνωρίσει τα λάθη του, και να αναζητήσει με αυτόν τον τρόπο νέες λύσεις και νέες ερμηνείες σε λανθασμένες συμπεριφορές του παρελθόντος.

  Σε κάποιους λειτουργεί καλά και η συζήτηση με τον καθρέφτη, αν και συχνά αυτό μπορεί να μας φέρει γέλια και να μην έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, ή ακόμα, και η καταγραφή της φωνής μας σε κάποιο είδος ηχογράφησης μπορεί επίσης, να είναι βοηθητικό, ακούγοντας τον απολογισμό μας για γεγονότα και καταστάσεις της ζωής μας.

  Αυτό που προτείνω πάντα, είναι η επικοινωνία, με ανθρώπους έμπιστους, και κατάλληλους για το εκάστοτε πρόβλημα, μπορούμε να δουλεύουμε για τον εαυτό μας και να αναζητούμε λύσεις στα προβλήματά μας. Κατάλληλους, εννοώ άτομα, τα οποία θα μιλούν αντικειμενικά και θα ‘ναι ανοιχτοί στην κουβέντα, έτοιμοι να δώσουν απαντήσεις χωρίς προκαταλήψεις και κυρίως αποδεχόμενοι το χαρακτήρα του συνομιλητή, χωρίς επικρίσεις και αρνητικά σχόλια.

  Ωστόσο, αυτό που ήθελα να τονίσω είναι πως όλες οι μέθοδοι βοηθάνε, καθώς ο στόχος είναι πάντα ο ίδιος να βοηθήσουμε τον εαυτό μας, να γνωρίσουμε τις αδυναμίες μας, τα λάθη μας και να βελτιωθούμε ως άνθρωποι. Το πρόβλημα είναι όταν αφήνουμε άλυτα προβλήματα, και εκείνα προστίθενται το ένα πάνω στο άλλο και μαζεύονται στην ζωή μας δημιουργώντας ένα εν δυνάμει ηφαίστειο που αναμένει την έκρηξή του.

  Μην αφήνετε λοιπόν, τον εαυτό σας αδούλευτο, αναζητείστε τις πηγές των προβλημάτων σας και ψάξτε για λύσεις. Τίποτα δεν λύνεται αν το αφήσουμε στην άκρη, να είστε σίγουροι πως πάλι θα εμφανιστεί μπροστά σας και ίσως, αυτή τη φορά να μην είναι υψωματάκι, αλλά βουνό, αυτό που θα αντιμετωπίσετε!

  Η συζήτηση και η επικοινωνία με τους άμεσα εμπλεκόμενους των δικών σας προβλημάτων θα πρέπει να είναι πάντα στις προτεραιότητές σας. Και ο εαυτός σας στην πρώτη πάντα θέση για εσάς. Και κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω ιδίως στους γονείς, σίγουρα τα παιδιά είναι η πρώτη σας έγνοια, αλλά αυτά είναι καλά, μόνο όταν εσείς είστε ψυχολογικά καλά.


  Και μεταφέρω και σε εσάς το ίδιο, που δεν είστε γονείς, μόνο όταν εμείς οι ίδιοι είμαστε ψυχολογικά ήρεμοι και ισορροπημένοι, μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε κάθε δυσκολία και σε κάθε πρόβλημα.

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

Δε σε έχω φίλη.


  Συχνά, ακούω από τους γονείς, πως τα παιδιά είναι σκληρά. Άραγε ισχύει, και αν είναι έτσι. έως που μπορεί να φτάσει ένα παιδάκι στο να πληγώσει ένα άλλο; Και αυτή η πράξη γίνεται ηθελημένα, ακούσια ή από παρότρυνση των άλλων παιδιών;

  Είναι ένα θέμα, που συχνά αντιμετωπίζουν οι γονείς με τα παιδιά τους, οι εκπαιδευτικοί με τους μαθητές τους, αλλά και ειδικοί ψυχικής υγείας όταν εμπλέκονται στο σχολικό περιβάλλον και δουλεύουν με παιδιά.

  Σε μια μικρή παρεξήγηση μεταξύ δύο κοριτσιών ακούς συχνά, την έκφραση "δε σε έχω φίλη", λίγο πιο κάτω δύο αγόρια μπορεί να μαλώνουν και το πρώτο που θα ακούσεις είναι "φύγε από την παρέα μας δε σε θέλουμε".

  Κάτι που προκαλεί εντύπωση είναι η αποκλειστικότητα. Παρατηρείται ιδίως στα κορίτσια, υπάρχουν κάποια που έχουν ανάγκη από πολλές φίλες, και υπάρχουν κι άλλα που θέλουν μόνο μία φίλη, την κολλητή τους, αλλά δε συμβιβάζονται στο να την μοιράζονται με άλλες, αγνοώντας τα θέλω της φίλης τους.

  Άραγε, πόσο επώδυνες είναι όλες αυτές οι καταστάσεις για τα παιδιά; Τις αντέχουν; Μπορούν να τις διαχειριστούν και τι θα μπορούσαν να κάνουν τα ίδια ή οι γονείς τους για να τα βοηθήσουν να βελτιώσουν τις κοινωνικές τους σχέσεις;

  Τα παιδιά δεν μπαίνουν στη διαδικασία να σκεφτούν πως νιώθει ο άλλος, συχνά, είναι εγωιστικά και απαιτούν την αποκλειστικότητα χωρίς να σκέπτονται αυτό που επιθυμεί το άλλο πρόσωπο της σχέσης. Φαίνεται λοιπόν, πως ενώ δείχνουν την αγάπη τους και την συμπάθεια τους, παράλληλα, θυμώνουν και δε δέχονται να μοιράζονται την αγάπη των φίλων τους με άλλους.

  Αξιόλογο επίσης είναι, ο ψυχολογικός πόλεμος που υφίστανται τα παιδιά στην παιδική ηλικία από τους φίλους τους, με αιτία πάντα την παντοτινή φιλία. Λένε "εάν κάνεις παρέα με άλλη εγώ δε σου ξαναμιλάω", ή "εάν πεις το μυστικό μου, τότε κι εγώ θα πω όλα όσα μου έχεις πει".

  Εκφράσεις που φαίνονται τόσο γνώριμες και από την δική μας παιδική ηλικία, ωστόσο μας επηρεάζουν συχνά στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας, αφενός στην παιδική ηλικία, αφετέρου, εν συνεχεία στην εφηβική και την ενήλικη ζωή.

  Εάν εμείς οι ίδιοι, που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, τα μάθουμε να σκέπτονται και να σχετίζονται με ενσυναίσθηση, θα τα βοηθήσουμε να μπαίνουν στη θέση του άλλου και να αναλογίζονται πως θα νιώθανε εάν κάποιος  τους συμπεριφερότανε με αυτόν τον τρόπο. Είναι μια κατάσταση βαθιάς κατανόησης των συναισθημάτων του άλλου, όπου σε βοηθάει να τον νιώσεις και να καταλάβεις όλα αυτά που βιώνει τη δεδομένη στιγμή.

  Κάθε παιδάκι λοιπόν, γνωρίζοντας τις συνέπειες που θα μπορούσαν να έχουν τα λόγια του ή πράξεις του σε κάποιον άλλον, θα ήταν πιο ευαίσθητο και λιγότερο σκληρό.

  Ωστόσο, για να βοηθήσουμε τα παιδιά να εκφράζουν ενσυναίσθηση προς τους φίλους τους, οφείλουμε πρώτοι εμείς να τα νιώσουμε, να τα καταλάβουμε δείχνοντάς τους την αγάπη μας και μπαίνοντας στη θέση τους, κάθε φορά που ζητάνε την ηθική και ψυχολογική στήριξή μας.


  Και μην ξεχνάτε, πως ποτέ δεν φταίει ένα παιδί, οι παράγοντες είναι αρκετοί και οφείλουμε να αναλάβουμε πρώτοι εμείς την ευθύνη, για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους.

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Ένα άρθρο αφιερωμένο στη γυναίκα.


  Αυτό το άρθρο, μπορεί να είναι αφιερωμένο στις γυναίκες, αλλά θα προτιμούσα να το διαβάσουν οι άνδρες. Με αυτόν τον τρόπο, ίσως μπορέσουν να δουν μια άλλη πλευρά του γυναικείου φύλου, που δεν την γνωρίζουν.

  Η γυναίκα είναι ένα πλάσμα της φύσης, για να την καταλάβουμε καλύτερα όμως, θα μπορούσαμε να σκεφτούμε, πως μοιάζει με τη φύση. Εάν την προσέχεις, εάν την αγαπάς, θα σου δώσει τους πιο όμορφους καρπούς.

  Όταν λοιπόν, την φροντίσεις και της δείξεις ενδιαφέρον, εκείνη θα σου δώσει τον καλύτερο εαυτό της, θα ανοίξει τα χέρια της και θα σου προσφέρει την πιο ζεστή αγκαλιά, που μπορεί να διώξει μακριά κάθε πρόβλημα και κάθε έγνοια.

  Η γυναίκα είναι η μάνα, αυτή που πονάει πρώτη για τα παιδιά της με τη γέννησή τους, και από κει και έπειτα οι πόνοι και οι ανησυχίες δεν παύουν ποτέ. Είναι εκείνη που πρώτη θα δικαιολογήσει τα παιδιά της στους ξένους, αλλά εκείνη, που πρώτη πάλι, θα βάλει τους κανόνες και θα επιβάλλει την τάξη.

  Λένε, πως η γυναίκα κρατάει ένα σπίτι! Γιατί λέτε; Είναι εκείνη η οποία μπορεί να κρατήσει το σπίτι σε μια ισορροπία. Μπορεί να θέσει τους κανόνες και τις αρχές και θα φροντίσει να τους υπακούν όλοι, από τον μικρότερο έως τον μεγαλύτερο.

  Είναι η σύζυγος, η οποία στέκεται στο πλευρό του άνδρα της, ότι και αν  συμβεί, τον στηρίζει και φροντίζει να διατηρεί την αυτοπεποίθησή του πάντα ανεβασμένη. Η ψυχολογία του συζύγου της, την επηρεάζει και η ίδια όταν εκείνος χαίρεται νιώθει ευτυχισμένη διπλά.

  Είναι εκείνη, η οποία τα καταφέρνει πρώτη στις εργασίες του σπιτιού, αλλά κι εκείνη που δουλεύει σκληρά και τα καταφέρνει ικανοποιητικά και στις εξωτερικές δουλειές, είτε είναι οικογενειακές υποχρεώσεις, είτε είναι εργασιακή απασχόληση.

  Για να λειτουργήσει σωστά, δεν έχει ανάγκη από πολλά πράγματα. Εάν βρίσκεσαι κοντά της και της δείχνεις ενδιαφέρον, θα καταλάβεις ακριβώς τι την κάνει ευτυχισμένη.

  Κάθε γυναίκα είναι μοναδική και ξεχωριστή, οπωσδήποτε τα θέλω και οι ανάγκες διαφέρουν από τη μία στην άλλη, τα βασικά στοιχεία όμως, δεν αλλάζουν. Το ενδιαφέρον, η αγάπη, η φροντίδα, ένα χάδι και μια αγκαλιά, της δίνουν δύναμη, να αντέξει κάθε δυσκολία και να ανταπεξέλθει ικανοποιητικά σε όλες της τις υποχρεώσεις.

  Δεν της αξίζει η προδοσία και το ψέμα, μην το επιχειρήσετε διότι, σίγουρα θα αντιμετωπίσετε ένα άλλο πλάσμα της φύσης. Ανέφερα προηγουμένως ότι μοιάζει με τη φύση, σκεφτείτε λοιπόν, όταν η φύση αντιδρά στις ανθρώπινες επεμβάσεις, σεισμοί, θαλασσοταραχές, πλημμύρες και κακοκαιρίες.

  Η συμπεριφορά της γυναίκας, όταν την πληγώσεις, κάπως έτσι είναι, η εκδίκηση μπορεί να μην είναι τίποτα λιγότερο από τις παραπάνω φυσικές καταστροφές. Μην την δοκιμάζετε, γιατί τα αποτελέσματα δεν θα είναι ευχάριστα.

  Σεβαστείτε την, διότι μην ξεχνάτε ποτέ πως εκείνη σας έφερε στον κόσμο και της το οφείλετε. Ας μείνουμε με την εικόνα του πιο όμορφου τοπίου με υπέροχα νερά και λουλούδια ανθισμένα που μοσχοβολούνε κάνοντάς μας, να νιώθουμε ευφορία. Έτσι ακριβώς είναι και η γυναίκα, όταν νιώθει χαρούμενη και ικανοποιημένη μπορεί να σου προσφέρει έναν παράδεισο.