Ένα άρθρο για τον αγαπημένο πατέρα.

  Μπαμπάς, πατέρας, πατερούλης, μπαμπούλης και άλλες όμορφες λέξεις σαν κι αυτές δίνουν την ιδιότητα σε έναν άνδρα του να έχει παιδιά. Όσο πιο γλυκές οι λέξεις, προφανώς τόσο πιο γλυκός και ο μπαμπάς.

  Οι πατεράδες είναι ένα κομμάτι που συμπληρώνει το πάζλ της οικογένειας. Εάν λείπει, απλώς δεν θα είναι ολοκληρωμένο. Εννοώ βέβαια, υπό οποιοδήποτε έννοια, δε φτάνει μόνο η φυσική παρουσία, αλλά απαιτείται και η ενεργή συμμετοχή του.

  Συχνά, γίνεται λόγος για το ρόλο της μητέρας στην ανατροφή των παιδιών και στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους. Ωστόσο όμως, εάν και η βιβλιογραφία παραγκωνίζει λίγο τον ρόλο του πατέρα, σας πληροφορώ ότι είναι εξίσου σημαντικός.

  Είναι και αυτός, που ακόμα και εάν δεν ασχολείται με τον ίδιο τρόπο ή σε ίσους χρόνους με τη μητέρα, ο πιο σημαντικός στην ζωή του παιδιού. Διότι δεν πρέπει να διαχωρίζουμε τους ρόλους μητέρα και πατέρας, αλλά να τους μελετούμε ως γονείς και να βλέπουμε τον ρόλο και των δύο στην ζωή του παιδιού.

  Βέβαια, ο άνδρας αντιμετωπίζει διαφορετικά τις καταστάσεις, το πώς θα μιλήσει στο παιδί του σε αντίθεση με μία γυναίκα και εδώ θα μπορούσαμε να μελετήσουμε τις διαφορές τους. Όσων αφορά όμως, το γονεϊκό ρόλο είναι και οι δύο, άκρως απαραίτητοι στο παιδί, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.

  Στους πατεράδες, οφείλουμε πολλά, συνέβαλλαν και αυτοί στην διαδικασία της ύπαρξής μας άρα, έμμεσα τους οφείλουμε τη ζωή μας. Παράλληλα, είναι το στήριγμα, που στις δύσκολες στιγμές, τρέχουμε να συμβουλευτούμε, να πάρουμε μια γνώμη, γιατί οι μπαμπάδες ως γνωστόν τα ξέρουνε όλα.

  Οι άνδρες, οι οποίοι δουλεύουν στο ρόλο του πατέρα καλά, είναι εκείνοι που έχουν μία πολύ όμορφη σχέση με τα παιδιά τους. Το δέσιμο δε διαφέρει από εκείνο της μάνας-παιδιού. Ωστόσο, χρειάζεται πολύς χρόνος και ενδιαφέρον από την πλευρά τους, για να δημιουργήσουν μια σχέση εμπιστοσύνης, ασφάλειας, και φροντίδας με το παιδί τους.

  Μην ξεχνάμε πως κι εκείνοι έχουν ανάγκες, χρειάζονται το χρόνο τους, την ελευθερία τους, αλλά και την παιδική αγκαλιά. Είναι ευαίσθητοι και ας μην το λένε, και ας μην το δείχνουν, δεν χρειάζονται δάκρυα χαράς, αρκούν τα γεμάτα ευτυχία μάτια τους μπροστά στα επιτεύγματα των παιδιών τους.

  Μην ξεχνάμε λοιπόν, να τους λέμε ευχαριστώ. Να ζητάμε την στήριξή τους, αλλά κι εμείς από την πλευρά των παιδιών, να τους στηρίζουμε στις δύσκολες στιγμές τους. Ένα φιλί και μια αγκαλιά είναι πάντα τα πιο όμορφα δώρα για ένα γονιό ανεξαρτήτου ηλικίας, μην ξεχνάτε να τους τα προσφέρετε απλόχερα-δεν κοστίζουν τίποτα, δωρεάν είναι!

Η απόλυτη ευτυχία.

  Η ευτυχία είναι μία έννοια πολύ υποκειμενική, καθώς για τον κάθε άνθρωπο εκφράζεται με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο. Ο καθένας από εμάς ορίζει την ευτυχία ανάλογα με τις ανάγκες του, και ανάλογα πάντα και με το τι ο ίδιος μπορεί να επιτύχει.

  Για κάποιον η ευτυχία μπορεί να είναι η απόκτηση χρημάτων και πώς να κάνει την ζωή του πιο άνετη. Για κάποιον άλλον, μπορεί να είναι ένα σπίτι στην εξοχή με πολλά λουλούδια τριγύρω του και μια γλυκιά ηρεμία αγκαλιασμένη από ήχους πουλιών.

  Για άλλους η θάλασσα προσφέρει την ευτυχία με κάθε τρόπο ή ζώντας δίπλα της ή δουλεύοντας σε αυτήν. Για τις γυναίκες συχνά, το δώρο της μητρότητας αγγίζει την απόλυτη ευτυχία ή ένας γάμος που εμπεριέχει κατανόηση, σεβασμό, αγάπη και ζεστασιά.

  Η έννοια της ευτυχίας ποικίλει από ηλικία σε ηλικία, από το ένα φύλο στο άλλο, αλλά και από την εκάστοτε φάση που βρισκόμαστε κάθε φορά στην ζωή μας.

  Έτσι, λοιπόν, και εμείς οι ίδιοι συχνά, αλλάζουμε τις ανάγκες μας καθώς μεγαλώνουμε, ωριμάζουμε και οι σχέσεις μας διαφοροποιούνται. Μήπως όμως, η ευτυχία είναι οι στόχοι που βάζουμε ή αλλιώς τα όνειρά μας;

  Ο στόχος που κυνηγάμε είναι αυτός, που εάν τον αποκτήσουμε μας κάνει χαρούμενους, ευτυχισμένους, μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε και να προχωρήσουμε στον επόμενο.

  Άρα θα μπορούσαμε να πούμε πως κυνηγώντας τους στόχους και τα όνειρα μας, συνεχώς κυνηγούμε την ευτυχία μας, η οποία ορίζεται τώρα ως η ικανοποίηση από την προσπάθειά μας στην επίτευξη των στόχων μας.

  Είναι σημαντικό να βάζουμε στόχους, να κάνουμε όνειρα, να ψάχνουμε την ευτυχία, όχι στα δεδομένα, αλλά σ’ αυτά που θα μας δώσουνε μεγάλη ευχαρίστηση και ικανοποίηση, εάν καταφέρουμε να τα αγγίξουμε.

  Βέβαια, εγκρατείς και ολιγαρκείς άνθρωποι αρκούνται συχνά σε αυτά που έχουν, δε σημαίνει πως κι αυτοί δεν είναι ευτυχισμένοι, είναι άτομα που η ευτυχία ορίζεται με τα απλά και καθημερινά γι’ αυτούς πράγματα.

  Ωστόσο, μικροί στόχοι τίθενται και από εκείνους, μπορεί να είναι η απόκτηση μιας οικογένειας, ή η απόκτηση δύο, τριών, τεσσάρων παιδιών, ακόμα και η διατήρηση αυτής της ευχάριστης ατμόσφαιρας είναι το κυνήγι της ευτυχίας γι’ αυτά τα άτομα.

   Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω πως αξίζει να βάζουμε στόχους, μικρούς ή μεγάλους. Μπορούμε να δίνουμε ένταση στην ζωή μας ή να συντηρούμε την ευτυχία μας. Η ευτυχία είναι μια κατάσταση που δεν διατηρείται για πάντα, είναι εφήμερη και είναι όμορφο το ταξίδι προς την αναζήτησή της. Μην το χάνετε, ζήστε το και το σημαντικότερο μην ξεχνάτε να απολαμβάνετε την κάθε επιτυχία σας, διότι αυτές είναι οι στιγμές της ευτυχίας!

"Η ενσυναίσθηση σε παιδιά με ιδαιτερότητες"