Το άγχος είναι μέρος της ζωής μας και όταν κυμαίνεται σε σωστά επίπεδα, µας βοηθάει ώστε να έχουμε την απαραίτητη ετοιμότητα για να ενεργήσουμε µε τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όταν ξεπερνάει όμως αυτά τα όρια, αντί να μας βοηθά, μας εμποδίζει και προκαλεί διάφορα δυσάρεστα συμπτώματα. Ορισμένες φορές μπορεί να είναι το άγχος τόσο έντονο, που μιλάμε για μια κρίση πανικού.
Στην κρίση πανικού υπάρχει ένας ιδιαίτερος για το κάθε άτομο συνδυασμός σωματικών συμπτωμάτων όπως: ζαλάδα, ταχυκαρδία, κρύος ιδρώτας, τρόμος, ξηροστομία, τάσεις λιποθυμίας, αίσθημα πνιγμού, δύσπνοια, πόνος στο στήθος, τρέμουλο, ναυτία και μουδιάσματα στα χέρια και στα πόδια. Επίσης χαρακτηρίζεται από: φόβο θανάτου, αίσθημα αποξένωσης από τον εαυτό ή το περιβάλλον, αίσθημα απώλειας ελέγχου κι επερχόμενης τρέλας.
Τα άτομα που υποφέρουν από αγοραφοβία είναι συνήθως υπερβολικά ευαισθητοποιημένα στις διάφορες φυσιολογικές σωματικές τους αισθήσεις, λειτουργίες και καταστάσεις και συχνά αντιδρούν σ’ αυτές με ακραίους τρόπους. Για παράδειγμα, οι φυσιολογικές αλλαγές στις σωματικές λειτουργίες που προκαλούνται όταν ανεβαίνουμε κάπως γρήγορα τις σκάλες ενός τριώροφου κτιρίου, δηλαδή ταχυκαρδία, λαχάνιασμα κλπ, μπορεί να ερμηνευτούν από το άτομο που υποφέρει από αγοραφοβία ως η αρχή μιας κρίσης πανικού. Η ερμηνεία αυτή και ο φόβος από τον οποίο συνοδεύεται είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσουν το άτομο σε μια πλήρη κρίση πανικού.
Άνθρωποι που παθαίνουν κρίσεις πανικού παρουσιάζουν ανησυχία σχετικά με τις πιθανές συνέπειες που μπορεί να έχει μια επόμενη κρίση και βασανίζονται από σκέψεις όπως: «Τι θα γίνει αν πάθω κρίση την ώρα που οδηγώ;», « Αν είμαι έξω σε μια ταβέρνα με φίλους, θα καταλάβουν ότι κάτι συμβαίνει με μένα;», «Αν είμαι στο λεωφορείο μεταξύ αγνώστων, ποιος θα με πάει στο νοσοκομείο;».
Οι ασθενείς σύντομα ανακαλύπτουν ότι η γρήγορη απομάκρυνση από το μέρος όπου συνέβη η κρίση και η μετακίνηση σε ασφαλές μέρος που μπορεί να είναι το σπίτι ή ένα νοσοκομείο αρκεί για να υποχωρήσουν τα συμπτώματα. Αυτή η συμπεριφορά όμως οδηγεί γρήγορα σ’ αυτό που ονομάζεται αγοραφοβία.
Αρκετές φορές, ιδιαίτερα στην αρχή, άτομα με διαταραχή πανικού πιστεύουν ότι πάσχουν από κάτι άλλο. Αυτό είναι πολύ λογικό εάν κοιτάξει κανείς τα σωματικά συμπτώματα του έντονου άγχους. Γι' αυτό τον λόγο όταν κανείς πάθει μια κρίση πανικού είναι σωστό να κάνει μια σειρά απλών εξετάσεων για να αποκλειστούν πιθανά προβλήματα άλλης φύσης(π.χ. υπερθυρεοειδισμός). Πρέπει όμως να τονιστεί ότι οι άλλες αιτίες αποκλείονται εύκολα, ενώ ένας άνθρωπος που παρουσιάζει αυτά τα συμπτώματα για μεγάλο χρονικό διάστημα ή/και έχει ήδη αναπτύξει αγοραφοβία είναι σχεδόν απίθανο να κερδίσει κάτι από επανειλημμένες εργαστηριακές εξετάσεις. Αντίθετα, οι συνέπειες μιας αθεράπευτης διαταραχής πανικού μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερες για την ποιότητα ζωής του.
Παρότι ο πανικός και η αγοραφοβία μπορεί να οδηγήσουν τους πάσχοντες σε μεγάλου βαθμού περιορισμό της καθημερινής τους ζωής, ωστόσο σήμερα με τις υπάρχουσες θεραπείες η πρόγνωση θεωρείται πολύ καλή. Ο συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής και γνωσιακής-συμπεριφορικής ψυχοθεραπείας μπορεί να εξαλείψει τις διαταραχές αυτές στην μεγάλη πλειοψηφία των πασχόντων.
Τέλος, εκτός από τις προφανείς κοινωνικές επιπλοκές που γνωρίζουν καλά οι πάσχοντες, σημαντικός αριθμός μπορεί να παρουσιάσει και κατάθλιψη στην πορεία ιδιαίτερα αν τα συμπτώματα επιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τότε η χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων (τα οποία μπορεί να βοηθήσουν και τον πανικό) είναι επιβεβλημένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου