Η ψυχική ασθένεια είναι ένα κομμάτι από τον
εαυτό μας, το οποίο δεν είναι υγειές. Όλοι είμαστε εν δυνάμει ψυχικά ασθενείς.
Και η υγεία με την ασθένεια μοιάζει να βρίσκονται σε ένα δίπολο πάνω στην νοητή γραμμή της υγείας. Και
ο άνθρωπος να βρίσκεται στο ένα από αυτά κινούμενος σε αυτήν την νοητή γραμμή.
Το εάν θα νοσήσουμε ή όχι, έχει να κάνει με
την ψυχική ανθεκτικότητα ή ευαλωτότητα του κάθε οργανισμού, απέναντι σε
αγχογόνες καταστάσεις. Σχετίζεται με το τι καταστάσεις θα αντιμετωπίσει στην
ζωή του ο κάθε οργανισμός. Και επιπλέον, τι υποστηρικτικό πλαίσιο τον
περιβάλλει, την περίοδο που αντιμετωπίζει την όποια αγχογόνο κατάσταση.
Είναι λοιπόν, πολύ εύκολο να επέλθει κανείς
από την κατάσταση ψυχικής υγείας στην κατάσταση ψυχικής ασθενείας, εάν οι
παραπάνω παράγοντες λειτουργήσουν αρνητικά για εκείνον. Και τότε, το εξωτερικό
περιβάλλον διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ζωή του πάσχοντος.
Η κοινωνία και οι αρχές που την διέπουν, ακόμη
δεν έχουν δεχτεί ανθρώπους, που πάσχουν από ψυχικές ασθένειες. Κάποιος, που
έχει χάσει τα λογικά του, δεν θεωρείται παραγωγικό μέλλον την κοινωνίας και
επομένως δεν είναι και αποδεκτό.
Δυστυχώς όμως, αυτή ακριβώς, η αντιμετώπιση
είναι που κάνει τον πάσχοντα να μην μπορεί να επιστρέψει στην κατάσταση ψυχικής
υγείας, η αδιαφορία, ή περιφρόνηση και η μη αποδοχή από τον κοινωνικό του
περίγυρο.
Εάν λοιπόν, σκεφτούμε όλοι πως, ίσως κι εμείς
μια μέρα λόγω των συνθηκών θα μπορούσαμε να επέλθουμε σε κατάσταση ψυχικής
ασθενείας, οπωσδήποτε θα αντιμετωπίζαμε πού διαφορετικά την έννοια της ψυχικής
ασθένειας και όλους όσους πάσχουν από αυτήν.
Σε ένα άτομο που η ψυχική υγεία τον
εγκαταλείπει και τον επισκέπτεται η ψυχική ασθένεια, εάν τον περιβάλλουμε με
αγάπη, στοργή, στήριξη και το κυριότερο αποδοχή, να είστε σίγουροι, πως πολύ
νωρίς θα καταφέρει να επανέλθει στην προτεραία κατάσταση.
Τα ταμπού μας, σχετικά με την ψυχική
ασθένεια, είναι αυτά που κρατούν δέσμιους τους ψυχικά ασθενείς και δεν τους
αφήνουν να ελευθερωθούν από τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα εναντίον τους,
με αποτέλεσμα να επιβραδύνεται ο χρόνος της ίασης τους.
Ας δώσουμε την ευκαιρία στους ανθρώπους
αυτούς που νοσούν ψυχικά, να μας αποδείξουν, ότι είναι παραγωγικά μέλη, ας
δείξουμε εμπιστοσύνη στις ικανότητές τους, διότι μόνο έτσι μπορούμε να τους
δώσουμε δύναμη και στήριξη να πάρουν την ζωή πάλι στα χέρια τους.
Τέλος, ας είμαστε ανοιχτοί στην ψυχική
ασθένεια, διότι είναι κομμάτι του εαυτού μας, που οι περισσότεροι από εμάς το
διαχειριζόμαστε, ενώ άλλοι δεν μπορούν. Ας αφήσουμε μακριά τα ταμπού μας και ας
μάθουμε να δεχόμαστε όλους τους ανθρώπους με τις όποιες ιδιαιτερότητές τους.
Εύγε
ΑπάντησηΔιαγραφή