Αγάπη ή Εγωισμός;

  Η έννοια της αγάπης εμπεριέχει μέσα πολλά στοιχεία, όπως η φροντίδα, το ενδιαφέρον, το νοιάξιμο, την υποστήριξη στο πρόσωπο που αγαπάμε. Θα μπορούσαμε να τη μεταφράσουμε με πολλές λέξεις, όμως καμία από αυτές δεν θα κατάφερνε να καλύψει πλήρως την έννοια “αγάπη”.

  Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν δυνατά, με όλο το είναι της ύπαρξής τους, άνθρωποι που πεθαίνουν για την αγάπη, άλλοι που θυσιάζουν τη ζωή τους καθημερινά και άλλοι που υποφέρουν, διότι δεν έχουν εκείνον που αγαπούν.

  Υπάρχουν ακραίες μορφές αγάπης και συχνά, ακούμε άσχημες ειδήσεις εξαιτίας αυτών των έντονων συναισθημάτων. Έτσι, η αγάπη μπορεί να εκδηλώνεται και με βία. Οι άνθρωποι που ασκούν βία για να μη χάσουν τον άνθρωπό τους ή για να κερδίσουν την εξουσία της προσωπικότητάς τους δεν παύουν να αγαπούν το θύμα τους.

  Είναι ένα είδος αγάπης εγωιστικής ή αλλιώς θα μπορούσαμε να τη συσχετίσουμε με τον εγωισμό, καθώς μπορεί να λένε πως αγαπούν κάποιον, αλλά ο τρόπος έκφρασης δείχνει καθαρά, πως εξυπηρετούν τις δικές τους μόνο προσωπικές ανάγκες.

  Ας αναλογιστούμε όμως, και τη μητρική αγάπη ή την αγάπη σε μια σχέση υπό “φυσιολογικές-τυπικές” συνθήκες. Πόσες φορές η μητέρα δεν αναφέρει στο μικρό της “άμα είσαι καλό παιδάκι, η μαμά θα σε αγαπάει”. Μήπως λοιπόν, και αυτή δεν είναι αγάπη υπό όρους ή μια εγωιστική αγάπη, αφού στόχος είναι η κάλυψη των προσωπικών αναγκών;

  Η αγάπη θα πρέπει να υφίσταται σε μια σχέση ως ελεύθερη, έξω από όρους και προϋποθέσεις, μακριά από εγωισμούς και κάλυψη προσωπικών συναισθηματικών αναγκών. Εάν την παρέχουμε, χωρίς να ζητούμε κάποιο όφελος, τότε μπορεί να νοείται ως γνήσια, και αφού δοθεί, τότε θα επιστρέψει πάλι σε εμάς.

  Η εγωιστική αγάπη δεν είναι μια αρνητική μορφή της αγάπης, όμως πολλές φορές μπορεί να δημιουργεί καταστάσεις, οι οποίες είναι αποπνικτικές για το πρόσωπο που τις δέχεται. Οι υπερπροστατευτικοί γονείς πάντα θα απαντούσαν, πως ότι κάνουν, είναι από αγάπη, αγνοώντας συχνά, για το μέλλον των παιδιών τους και τους χαρακτήρες που διαμορφώνουν.

  Όσο πιο ελεύθερα αφήνουμε τα συναισθήματά μας και την ψυχή μας στους ανθρώπους, τόσο πιο εύκολα μπορούμε και να τα δεχτούμε πίσω. Ας προσφέρουμε απλόχερα την αγάπη μας, την φροντίδα, τη στήριξη και ας μην περιμένουμε πάντα ανταπόδοση, διότι πρέπει να αφήνουμε ελεύθερους, αυτούς που αγαπάμε, να προσφέρουν όλα όσα μπορούν και όλα όσα θέλουν.

  Μη φοβάστε να αγαπήσετε τους ανθρώπους, όπως επίσης να δείξετε και όλα αυτά τα θαυμαστά και όμορφα συναισθήματα, η ευχαρίστηση που λαμβάνουμε στην προσφορά τους είναι τεράστια, ιδίως όταν δεν περιμένουμε τίποτα. Διότι μην ξεχνάτε, πως όταν δεν περιμένετε τίποτα, δεν έχετε να χάσετε και τίποτα!