Η ζήλια είναι ένα φαρμακερό τέρας, που άμα σε δαγκώσει χάνεις τη λογική σου, την κρίση σου και την αξιοπρέπειά σου. Είναι ένα φαρμάκι που τρέχει μέσα στο αίμα σου και κάθε φορά που φτάνει στην καρδιά σου νιώθεις ένα πόνο και ένα σφίξιμο, που χωρίς να το θέλεις θολώνει το μυαλό σου και αντιδράς εντελώς παράλογα, σαν να σε χτυπάει αλύπητα το μαστίγιο της τρέλας. Η ζήλια δεν έχει όρια, αυτός που ζηλεύει, ζηλεύει τους πάντες και τα πάντα, τη γυναίκα του, τους φίλους του, τους ξένους, ακόμη και τα παιδιά του, με διαφορετικό τρόπο κατά περίσταση, αλλά το άρρωστο αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο.
Πόσο διαφορετικοί είναι άραγε οι άντρες από τις γυναίκες όσον αφορά το πώς βιώνουν τα συναισθήματα ζήλειας; Οι άντρες, από τη φύση τους πιο επιθετικοί και περισσότερο διεκδικητικοί, όπως επίσης έχουν την τάση να κυριαρχούν στο χώρο τους και να τον οριοθετούν αυστηρά. Οι γυναίκες από την άλλη, τείνουν να προστατεύουν επαρκώς τη φωλιά τους, ιδιαίτερα σε περίοδο σοβαρής σχέσης που ενδεχόμενα να οδηγήσει και στην τεκνοποίηση, κάτι που σημαίνει ότι διεκδικούν το αρσενικό τους, ειδικά το επίλεκτο, έναντι κάθε ανταγωνισμού.
Οι προσταγές της φύσης μας είναι τέτοιες που σίγουρα διεκδικούμε το σύντροφό μας, ασχέτως αν αυτό το δείχνουμε και το επικοινωνούμε έντονα, άμεσα ή το κρατάμε βαθειά κρυμμένο μέσα μας. Θα έλεγα πως η υγιής ψυχολογικά στάση ζωής είναι όντως αυτή της διεκδίκησης του ερωτικού μας συντρόφου, με τρόπους βέβαια ωφέλιμους για τη σχέση και όχι αποπνικτικούς ή απειλητικούς για τον συνάνθρωπό μας. Το να κρατάμε τη σχέση μας σε μια συνεχή, το κατά δύναμιν, δημιουργική κατάσταση, το να φροντίζουμε τις ανάγκες του συντρόφου μας, το να αφουγκραζόμαστε τις δυσκολίες που απαιτούν κατά καιρούς αναπροσαρμογή των συνηθισμένων μονοπατιών σκέψης μέσα στη σχέση, είναι διάφοροι τρόποι να διεκδικούμε και να κρατάμε το σύντροφό μας κοντά μας μέσα στη σχέση.
Έρωτας και ζήλια είναι δυο έννοιες που συχνά πάνε μαζί. Είναι πραγματικά αμφίβολο αν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να έχει ερωτευτεί και να μην έχει ζηλέψει το σύντροφο του. Είτε γιατί αισθάνεται ανασφάλεια, είτε γιατί είναι από τη φύση του άκρως κτητικός και γεμάτος εμμονές, η ζήλια πάντα μπορεί να βρει τρόπο να τρυπώσει και να εμφανιστεί.
Η ζήλια είναι συνδυασμός συναισθημάτων και για αυτό είναι τόσο σφοδρή και εκτός ελέγχου κάποιες φορές. Περιλαμβάνει το φόβο, την ανασφάλεια, το άγχος, το θυμό, την οργή, την απελπισία. Ενδιαφέρον είναι ότι όλοι μας αναγνωρίζουμε τις καταστροφικές της δυνατότητες και ότι μπορεί να αποτελέσει το μεγαλύτερο αγκάθι στις σχέσεις των ζευγαριών, αλλά από την άλλη όλοι μας θεωρούμε περίεργο να είναι κάποιος ερωτευμένος και να μη ζηλεύει ποτέ.
Όλοι οι άνθρωποι που έχουν ζηλέψει έχουν φαντασιωθεί να προκαλούν καταστροφές σαν ταύροι σε υαλοπωλείο για να εκδικηθούν αυτόν ή αυτήν που τους έκλεψε το ταίρι. Η φαντασίωση της βίας είναι λογική και αναμενόμενη και μερικές φορές δρα ηρεμιστικά. Άλλες φορές πάλι η βία μπορεί να κορυφωθεί και να φτάσει σε ακραίες καταστάσεις. Όλοι μας ξέρουμε ότι τα εγκλήματα ζήλιας είναι σχετικά συνηθισμένο φαινόμενο, αν και συνήθως είναι οι άντρες που στρέφονται κατά των γυναικών τους, ή του αντίπαλου δέους.
Η ζήλια σε ανεκτά όρια μπορεί να μην σκοτώσει τον έρωτα, μπορεί να τον επαναφέρει και να τον αναζωογονήσει. Μερικές φορές οι άνθρωποι που γίνονται αντικείμενα ζήλιας από τον σύντροφό τους, αισθάνονται κολακευμένοι και αρχίζουν να αισθάνονται καλύτερα μέσα στη σχέση τους, ξέροντας ότι το έτερον τους ήμισυ ενδιαφέρεται για αυτούς πραγματικά.
Επειδή όμως αυτά τα παιχνίδια είναι επικίνδυνα και η ζήλια είναι δίκοπο μαχαίρι, καλό είναι να θυμόμαστε ότι πάνω από όλα χρειαζόμαστε μέτρο και ηρεμία στη σχέση μας. Ο έρωτας είναι πολύ σημαντικός για να παίζουμε μαζί του και να τον καταστρέφουμε με τη ζήλια.
«...H ζήλια... Μπορείς να ’σαι μεγάλη καρδιά, να νιώθεις τον πιο αγνό έρωτα, γεμάτο αυτοθυσία, κι ωστόσο να κρύβεσαι κάτω απ’ τα τραπέζια, να δωροδοκείς τους χειρότερους παλιανθρώπους και να υπομένεις τη χειρότερη βρωμιά της σπιουνιάς και της κατασκοπείας... Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πόσα μπορεί να υποφέρει, σε πόσα να υποταχτεί και πόσα να συγχωρέσει ένας ζηλιάρης».
καλησπέρα ,έχω μία σχέση εδώ και 6 μήνες με μία κοπέλα που πραγματικά φλέρταρα,κυνήγησα και τελικά κατέκτησα.Απο την πρώτη στιγμή μου ξύπνησαν έστινκατα ζήλιας και διεκδικισης σε κάθε φάση της ζωής της που δεν είχα σε άλλες σχέσεις.Σημειωτέον αυτή την περίοδο δεν αισθάνομαι αρκετά καλά με το σώμα μου και βγάζω κάποιες ανασφάλεις.το θέμα είναι πως κάθε φορά που μιλάω σαν ζηλιαρόγατος στη σχέση μου η κοπέλα μου αισθάνεται ότι πνίγεται και ξεσπάει ,ενώ όταν εκείνη πετάει τις σπόντες ζήλειας έχει την απαίτηση να τα δεχτώ όλα αβλεπή και να αλλάξω με ένα''αλλιώς'' που πάντα αιωρείται στην ατμόσφαιρα.Ουσιαστικά λέω πως με ενοχλεί που ενώ εγώ μπαίνω σε καλούπια που εκείνη θέλει γιατί δεν θέλω να στεναχωριέται εκείνη ''πνίγεται'' αν της πώ κάτι που με ενόχλησε και ξεκινάει καβγάς ''μου παίρνεις το οξυγόνο κτλ΄.Μία πρόχειρη διαπίστωση αν θέλεις και τι μπορεί να γίνει γιατί αλλιώς..Ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφή