Σχέσεις μεταξύ των δύο συντρόφων.

  Η επιβίωση της σύγχρονης οικογένειας στηρίζεται κυρίως στις σχέσεις μεταξύ των δύο συντρόφων. Οι σύντροφοι ζουν μαζί, μοιράζονται τους ίδιους χώρους και όσο είναι μαζί επικοινωνούν είτε λεκτικά είτε μη λεκτικά. Και μόνο η απλή παρουσία τους στον ίδιο χώρο σηματοδοτεί επικοινωνία και αλληλο-επηρεασμό. Η επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι είναι ένας από τους βασικότερους παράγοντες που συνδέονται με την καλή σχέση των συντρόφων και τη διατήρηση του γάμου και της οικογένειας. Για να υπάρχει καλή επικοινωνία στο ζευγάρι η σχέση θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από αμοιβαία εκτίμηση και σεβασμό. Σε γάμους που θεωρούνται ευτυχισμένοι, το ζευγάρι δηλώνει αμοιβαία αγάπη, και χαρά, δημιουργείται μεγαλύτερη οικειότητα μεταξύ τους και νοιώθουν μεγαλύτερη σεξουαλική ικανοποίηση.

  Όταν τα κύρια συναισθήματα σε ένα ζευγάρι είναι ο θυμός, η πίκρα, η ζήλεια, τότε η σχέση μπορεί να χαρακτηριστεί ως δυσλειτουργική. Πολλές δυσκολίες της οικογένειας έχουν σχέση με την «επικοινωνία» του ζευγαριού. Ορισμένες μορφές συζυγικών διαφωνιών ασκούν βαθύτατη επίδραση στη σωματική και συναισθηματική υγεία των παιδιών τους και την ικανότητά τους να συναναστρέφονται με συνομήλικους τους.

  Μερικές παράμετροι που θεωρούνται σημαντικές για την σχέση του ζευγαριού είναι το σύστημα αξιών τους, η συναισθηματική εγγύτητα και η σεξουαλική ικανοποίηση. Όπως επίσης η ταύτιση στους τρόπους διασκέδασης, το μοίρασμα των οικογενειακών ευθυνών και η αποτελεσματική επίλυση των οικογενειακών προβλημάτων.

  Για να βοηθηθεί το ζευγάρι να δει την επικοινωνία ως μία διαδικασία από την οποία θα υπάρχει αμοιβαίο όφελος και όχι ως ένα αγώνα δύναμης, θα ήταν καλό να εμπλακεί στον ρόλο του ομιλητή και του ακροατή διαδοχικά. Είναι ένας τρόπος για να ασκηθούν και οι δύο στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του καλού ομιλητή και του καλού ακροατή. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει βέβαια να μη βρίσκονται σε κατάσταση θύμου ή σύγκρουσης.

  Όταν υπάρχει καλή επικοινωνία μπορούν τα ζευγάρια να βρίσκουν ευκολότερα τρόπους επίλυσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν είτε μεταξύ τους, είτε σε σχέση με τα παιδιά τους. Για να προχωρήσουν σε αμοιβαία αποδεκτές λύσεις θα πρέπει να αναγνωρίζουν τα προτερήματα ή τα προσόντα ο ένας του άλλου, έτσι ώστε να συνεργάζονται καλύτερα, μοιράζοντας τις ευθύνες τους. Η παραδοχή διαφορών σε γνώση ή σε άλλες δεξιότητες και τα ταλέντα θα οδηγήσει σε μια εποικοδομητική συνεργασία.

  Για να επιτευχθεί καλή επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι, θα πρέπει καθένας από τους δύο να έχει καταρχήν μια καλή γνώση και αποδοχή του εαυτού του. (Συμβουλή: αναγνωρίστε τον τρόπο με τον οποίο συνήθως επικοινωνείτε καθώς και τις θετικές και αρνητικές επιπτώσεις του τρόπου αυτού. Προσπαθήστε να βρείτε τρόπους που θα αυξήσουν τις ουσιαστικές συζητήσεις με τους άλλους). Αν κάποιος δεν γνωρίζει και δεν αποδέχεται τον εαυτό του, είναι δύσκολο να προχωρήσει και να αποδεχτεί τον άλλον.

  Σε ένα δεύτερο επίπεδο, θα πρέπει να νοιάζεται για τον σύντροφό του. Η καλή σχέση αναπτύσσεται μέσα από την προσπάθεια κατανόησης και αποδοχής του άλλου. Αυτό σχετίζεται κυρίως με τις δεξιότητες ενεργητικής ακρόασης. Η αυτογνωσία και η καλή γνώση του συντρόφου θα βοηθήσει στη συνέχεια στην καλύτερη διευθέτηση των μεταξύ τους διαφορών.

  Συχνά ακούμε τα ζευγάρια να λένε «εμείς…» εννοώντας ότι μοιράζονται κοινές αντιλήψεις, πεποιθήσεις, συναισθήματα, σκέψεις. Κάτι τέτοιο όμως στην πραγματικότητα δεν μπορεί να υπάρχει και επομένως η ταύτιση αυτή στην ουσία δεν είναι ειλικρινής και μπορεί τουναντίον, να υποδηλώνει μια συναισθηματική απόσταση γιατί ενέχει ένα στοιχείο υποκρισίας. Σημασία στη σχέση του ζευγαριού έχει να διατηρεί ο καθένας την οντότητα του, να διαφοροποιεί τον εαυτό του σε σχέση με τον άλλο και να μην εμπλέκεται σε μια απόλυτη ταύτιση με τον/την σύντροφό του.