Ελένη Χαλμαντζή - Ψυχολόγος

Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Έχοντας στην ζωή μας τον παππού και τη γιαγιά.



  Η τρίτη ηλικία είναι μία ομάδα, που πέρα από τις ανάγκες της καθημερινότητας, που μπορεί να απαιτεί, όπως ένα πιάτο φαγητό ή λειτουργικές, όπως το να μεταφέρουμε έναν ηλικιωμένο στο γιατρό, χρειάζονται κάτι πιο βαθύ και ουσιαστικό.

  Συχνά, το να ασχολούμαστε με την τρίτη ηλικία μας φαίνεται βαρετό και κουραστικό, ανούσιο ή άσκοπο, τη στιγμή που οι υποχρεώσεις τρέχουν ή τα σημαντικά για εμάς πράγματα, είναι πιο σημαντικά από ένα τηλέφωνο στον παππού ή τη γιαγιά.

  Ωστόσο, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως η τρίτη ηλικία είναι η εναρκτήρια συνέχεια μας, ένα κομμάτι από εμάς, τους οφείλουμε, όπως και στους γονείς μας, την ύπαρξή μας. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει πάντα να τους έχουμε στο μυαλό μας με αγάπη και σεβασμό.

  Κάποιες φορές μπορεί να ζητούν πολλά, όπως καθημερινή φροντίδα ή το καθημερινό σας ενδιαφέρον, θα μπορούσατε τα βασικά καθήκοντα να τα αναθέσετε σε κάποιο νοσηλευτή ή βοηθητικό προσωπικό και ο χρόνος που περνάτε μαζί τους, να μην είναι ποσοτικός, αλλά κυρίως ποιοτικός.

  Μία γιαγιά και ένας παππούς πάντα έχουν μια ιστορία να σας πουν, ένα παραμύθι από τα παλιά, που μπορεί να σας γυρίσει πίσω στα παιδικά σας χρόνια ή στα δικά τους παιδικά χρόνια που δεν ήταν και εύκολα. Δώστε τους την ευκαιρία να μοιράζονται μαζί σας στιγμές, που σίγουρα πια σε αυτήν την ηλικία είναι μετρημένες και οι πιο σημαντικές αμφίπλευρα.

  Ένα τηλέφωνο μπορεί να κοστίζει χρόνο στην καθημερινότητά σας, για εκείνους όμως είναι ένα καθημερινό φάρμακο στη μοναξιά τους. Μην τους το στερείτε, αφού οι δόσεις αργά ή γρήγορα θα τελειώσουν για πάντα.

  Η τρίτη ηλικία είναι η γενιά του ανθρώπινου είδους που βρίσκεται κοντά στο θάνατο, η επαφή με τις νεότερες γενιές είναι ένα άγγιγμα στη νεαρή ηλικία. Είναι ένα χάδι ζωντάνιας που μόνο εσείς μπορείτε να τους προσφέρετε. Οι ευκαιρίες δεν είναι πολλές, αξιοποιήστε τις με κάθε τρόπο.

  Σε κάποιον μπορεί να είναι αρκετή μια καλημέρα, σε κάποιον άλλον να του φτάνει ένας περίπατος, ενώ σε άλλον το παιχνίδι με τα εγγόνια, μπορεί να είναι δώρο θεού. Ο καθένας γνωρίζει πολύ καλά τι μπορεί να κάνει ευτυχισμένο τον δικό του παππού ή τη δικιά του γιαγιά.

  Το άρθρο αυτό δεν γράφτηκε για να δώσει οδηγίες, αλλά για να νιώσουν οι αναγνώστες ένα μεγάλο ευχαριστώ για τους ανθρώπους που αποτελούν το βιολογικό τους δέντρο και που έμμεσα τους έφεραν στην ζωή μέσα από τα παιδιά τους. Αρπάξτε κάθε στιγμή μαζί τους, πάντα κάτι θα σας δώσουν, μπορεί να μην το καταλάβετε τώρα, μελλοντικά όμως θα είναι οι “στιγμές μαζί τους”.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου