Οι μικρές εξαρτήσεις των παιδιών.

  Μέσα από τις συζητήσεις με παιδιά, μπορείς να αντιληφθείς πολλά πράγματα. Θέματα που αφορούν την ζωή τους, τις προτιμήσεις τους, τα θέλω τους, τις ανάγκες τους ακόμα και τις μικρές τους εξαρτήσεις.

  Αυτό που θα ‘πρεπε να μας προβληματίζει, είναι οι συνήθειες των παιδιών. Άραγε ζούνε σαν παιδιά, ή βιώνουν μέσα από τις δικές μας συνήθειες μια ζωή μικρών ενηλίκων;

  Φανταστείτε τον εαυτό σας, όταν τα παιδιά βρίσκονται στο σπίτι, πως συμπεριφέρεστε και τι συνηθίζετε να κάνετε, σε μια δεύτερη εικόνα, φανταστείτε τα παιδιά σας. Είμαι σίγουρη πως μέσα από αυτά θα δείτε τις δικές σας συνήθειες.

  Εάν εσείς, μπαίνοντας στο σπίτι, κάθεστε στον υπολογιστή ή ανοίγετε τηλεόραση, θα είναι και η πρώτη κίνηση που θα κάνει το παιδί όταν μπαίνει στο σπίτι. Εάν εσείς, τις ώρες χαλάρωσης προτιμάτε να διαβάζετε ένα βιβλίο, θα προτιμάει και αυτό να ασχολείται με το διάβασμα ή με κάποιο παιδικό βιβλίο.

  Είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε τα παιδιά στις συμπεριφορές που θέλουμε να έχουν. Εάν θέλουμε να παίζουν επιτραπέζια ή να διαβάζουν εξωσχολικά βιβλία, θα πρέπει να μοιραζόμαστε αρχικά μαζί τους αυτήν την εμπειρία και έπειτα να ζητούμε από τα παιδιά να συμπεριφέρονται ανάλογα.

  Παίξτε μαζί τους, διαβάστε ένα βιβλίο μαζί, συζητείστε θέματα που τα απασχολούν, δείτε ντοκιμαντέρ ή κατάλληλες ταινίες για την ηλικία τους και συζητείστε μαζί τους, τι τους άρεσε, τι τους έκανε εντύπωση ή τι δεν τους άρεσε.

  Όταν εσείς έχετε συγκεκριμένες συμπεριφορές, για παράδειγμα παρακολουθείτε τηλεόραση πέντε έως επτά ώρες δεν μπορείτε να απαιτείτε από το παιδί να μην βλέπει τηλεόραση και να ασχολείται με παιχνίδια. Σκεφτείτε, ότι εσείς πρώτοι το ενθαρρύνεται σε αυτές τις συμπεριφορές.

  Ιδίως τα παιδιά, από τις τελευταίες τάξεις του δημοτικού και έπειτα έμαθαν να ζουν από την τηλεόραση, πολλά από αυτά είναι εξαρτημένα και δύσκολα τα ξεκολλάς από την οθόνη.

  Και όχι μόνο την οθόνη της τηλεόρασης, αλλά και αυτή του υπολογιστή. Το πρόβλημα είναι, ότι συνήθως τα παιδιά είναι ανεξέλεγκτα στις εικόνες που παρακολουθούν στις σειρές και τις ταινίες. Και σχεδόν πάντα, υπάρχουν ακατάλληλες σκηνές για την ηλικία τους.

  Ρωτώντας τα, τι μηνύματα παίρνουν μέσα από την τηλεόραση, θα σου πουν βίας, ερωτικές σκηνές, μίσους και εχθρότητας και ότι το κακό παλεύει μονίμως ενάντια στο καλό και το δίκαιο.

  Ας κάνουμε λοιπόν κάποιες σκέψεις, θα θέλαμε τα παιδιά μας να λαμβάνουν μηνύματα από την τηλεόραση που εμείς δεν γνωρίζουμε; Θα θέλαμε να συμπεριφέρονται με βία ή να μιμούνται τον κακό που παλεύει με τον καλό; Θα θέλαμε παιδάκια εξαρτημένα σε οθόνες που δεν επιθυμούν να βγουν έξω και  να παίξουν με τους φίλους τους;

  Θα πρέπει να αναλογιστείτε πως εσείς, είστε οι δημιουργοί της συμπεριφοράς τους και της προσωπικότητάς τους. Έτσι λοιπόν, εξετάστε τις δικές σας συνήθειες τις οποίες κατ’ επέκταση μιμούνται τα παιδιά, και έπειτα να τα κρίνετε για τις δικές τους συνήθειες.

  Προσπαθήστε να βρίσκετε δημιουργικές ιδέες που προσεγγίζουν το ενδιαφέρον των παιδιών σας. Και μην ξεχνάτε πως θα πρέπει να συμμετέχετε κι εσείς στις δραστηριότητες που θα θέλατε να ασχολούνται τον ελεύθερο χρόνο τους.

  Έτσι, θα ξοδεύουν το χρόνο τους δημιουργικά και κυρίως ελεγχόμενα, και να θυμάστε ότι με την συμμετοχή σας μπορείτε να λύνετε παράλληλα τις ανησυχίες τους και τους προβληματισμούς τους και να μην αναζητούν αλλού τις απαντήσεις.