Όταν το παρελθόν εμφανίζεται στο παρόν.

  Το παρελθόν μας είναι οι στιγμές που έχουν παρέλθει, οι οποίες μπορεί να είναι ευτυχισμένες για εμάς, άλλες άσχημες και άλλες ουδέτερες. Οι στιγμές αυτές στεγάζονται στη μνήμη μας και συγκεκριμένα σε αυτήν που ονομάζεται βραχύχρονη, είναι η μνήμη που σχετίζεται με αναμνήσεις από την παιδική ηλικία έως και μερικές ώρες πριν το τώρα.

  Ο λόγος που δεν ξεχνάμε αυτές τις ιδιαίτερες για εμάς στιγμές είναι επειδή, με αυτές τις στιγμές έχουμε δουλέψει. Έχω δουλέψει με κάτι σημαίνει πως ασχοληθεί με κάτι. Και στη δική μας περίπτωση, σημαίνει πως έχω σκεφτεί και έχω επαναλάβει κάτι αρκετές φορές, ώστε να το θυμάμαι καλά.

  Για σκεφτείτε τα άλμπουμ φωτογραφιών, τα βλέπουμε και τα ξαναβλέπουμε και ένας λόγος που θυμόμαστε αυτές τις συγκεκριμένες στιγμές, είναι γιατί όχι μόνο τα παρατηρούμε, αλλά τα σχολιάζουμε και θυμόμαστε τις στιγμές και τις «σκηνές» που τραβήχτηκαν αυτές οι φωτογραφίες.

  Συχνά, για ανθρώπους με άνοια, προτείνουμε να βλέπουν τα άλμπουμ από την ζωή τους, με σκοπό να τους θυμίζουμε καθημερινά την ιστορία τους και να ενεργοποιούμε τα κύτταρα της μνήμης τους, τα οποία λόγω της πάθησης, τείνουν να καταστραφούν.

  Ουδέτερα γεγονότα για εμάς, σπάνια τα θυμόμαστε, και εάν δε μας έχουν επηρεάσει συναισθηματικά, ο μόνος λόγος συγκράτησης στη μνήμη μας, θα είναι η επανάληψή τους, σε συζητήσεις μας με άλλους.

  Είναι, κυρίως, αυτά τα γεγονότα που αφορούν άλλους και δε σχετίζονται με εμάς. Έτσι, συχνά, ο εγκέφαλός μας δεν τα θεωρεί σπουδαία και τα διαγράφει από τη μνήμη μας.

  Υπάρχουν, όμως, και τα ιστορικά γεγονότα που εκτός από τις πλούσιες συζητήσεις που θα έχουν γίνει γι’ αυτά και τις πολλαπλές φωτογραφίες, γίνεται λόγος και στα βιβλία ή στα περιοδικά και τις εφημερίδες, πράγμα που σημαίνει, ότι δύσκολα μπορείς να τα ξεχάσεις. Τέτοια γεγονότα είναι ένας πόλεμος ή η αλλαγή της κυβέρνησης ή ακόμα και μια περιβαλλοντική καταστροφή.

  Τέλος, υπάρχουν στιγμές που θέλουμε να ξεχάσουμε, ένας χωρισμός, μια παλιά πληγωμένη αγάπη, στιγμές που σίγουρα τις πολυσυζητήσαμε στο παρελθόν, αλλά πια δε μας είναι ευχάριστο να τις θυμόμαστε. Κι όμως, αυτές επανέρχονται μέσα από τα όνειρά μας, μέσα από το λεγόμενο υποσυνείδητό μας, μια λειτουργία του εγκεφάλου που δεν μπορούμε να ελέγξουμε.

  Τα όνειρα, είναι μεταμφιεσμένες εικόνες της ζωής μας από το παρελθόν που εισέρχεται άθελα του στο παρόν, από το παρόν μετά από αγχώδεις μέρες, από δύσκολες καταστάσεις που ζητούν μια λύση. Στα όνειρα δουλεύει το μυαλό μας, χωρίς την συγκατάθεσή μας, και λύνει για εμάς άλυτες υποθέσεις, που μας τυραννούν στο παρόν.

  Ποιος άραγε ξέρει να μεταφράσει καλά τα όνειρά του; Και να δει τη λύση που μπορεί να λάβει μέσα από αυτά. Οι ερμηνείες τους είναι όσες και οι άνθρωποι που τα ερμηνεύουν, γιατί καθένας από την σκοπιά του μπορεί να εκφράσει τη δική του οπτική γωνία.

  Εγώ συχνά, απαντώ πέρα από τις ερμηνείες μας, εμάς εννοώ των εξωτερικών προσώπων, μόνο ο ίδιος μας ο εαυτός ξέρει, διότι μόνο εκείνος έχει ζήσει σε αυτήν την πραγματικότητα, και κατέχει πλήρως όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Όλοι οι άλλοι, απ’ έξω μόνο υποθέσεις μπορούν να κάνουν για να διευκολύνουν το άτομο που ψάχνει, αλλά μόνο ο ίδιος μπορεί να δώσει την απάντηση στον εαυτό του.

  Μην αφήνετε το παρελθόν σας στο σκοτάδι, διότι αυτό είναι η ιστορία σας, όταν ξυπνάει και σας ταράζει, συμφιλιωθείτε μαζί του, και τότε κάθε όνειρο θα είναι λιγότερο ανώδυνο. Μας βασανίζουν μόνο οι άλυτες υποθέσεις, όταν όμως, ασχοληθούμε μαζί τους, τότε γλυκαίνουν και γίνονται ένα κομμάτι του εαυτού μας που δεν θέλουμε να το διώξουμε.

  Διότι, μην ξεχνάτε, πως όλες οι εμπειρίες μας, είναι για εμάς μαθήματα ζωής. Και κάθε μάθημα είναι απαραίτητο, για να μην κάνουμε ξανά τα ίδια λάθη. Γι’ αυτό μην προσπαθείτε να ξεχάσετε το παρελθόν σας, αλλά μάθετε να ζείτε με αυτό!